De beroemde geschiedkundige Jacques Presser (vooral bekend door zijn boek Ondergang) schreef dit gedicht onder het pseudoniem J. van Wageningen.

Nocturne
25 maart 1943

Die weide noem: asphodelos*.
Ga zéér behoedzaam, demp uw tred.
Een schim glipt uit de rand van ’t bos
Het weivlak over naar het wed

En duikt onder een horizon,
Eén nevel verder dan ’t verdriet,
Waarin uw hart niet leven kon,
Slechts wachten. En om niet, om niet.

Nu schik die doodsbloem tot een tuil
Voor d’asloze urn, waar ’t hart verstomt.
En kruip zelf in een lege kuil
Tot d’Oordeelsdag. Die óók niet komt.

J. Presser (1899-1970)

* Affodil werd door de Oude Grieken in verband gebracht met de doodsgodin Persephone, en geplant in de omgeving van begraafplaatsen. Griekse dichters als Homeros beschrijven een plek in de onderwereld, de affodilvelden, waar de zielen van “gewone” lieden na de dood verblijven. Het zaad van de plant wordt genoemd als voedsel van de doden.

• • • • • • • • • • • • • • • • • •

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.