Ik weet niet zo goed waar de term ‘witte staking’ vandaan komt en ik heb me in het verleden wel uitgesproken tegen de vorm, maar WO in Actie heeft de actievorm nu uitgeschreven, en dan moet je solidair zijn.
De staking is gericht tegen het feit dat er van wetenschappers wordt verwacht dat ze structureel overwerken, en wel op eigen kosten. Ze moeten veel meer onderwijs geven dan ooit, en dat onderwijs wordt ook nog eens – al dan niet terecht – aan veel meer eisen onderworpen, ze moeten voortdurend met elkaar vechten voor iedere euro onderzoeksgeld, ze hebben een grote hoeveelheid bureaucratie te verstouwen. Je mag blij zijn als je op zondagochtend toekomt aan je onderzoek.
Voor mensen als ik is het heus allemaal nog te doen, maar er groeit ondertussen een generatie aan de universiteiten op die dit alles doen zonder enig perspectief. Ze zijn misschien gek dat ze dat doen, maar als ze het niet deden, was er geen hoger onderwijs meer.
Wie wit staakt doet niet meer dan in zijn contract staat. Nu heb ik heel ingewikkelde contracten, en ik heb geen idee welke uren daar precies onder vallen. Maar ik vermoed het op zondagochtend tikken van stukjes niet. Dit heb ik daarom uitzonderlijkerwijs op vrijdagmiddag, even voor vijven, geschreven.
In de maand november onthoud ik mij daar dus van. (De overige dagen reken ik voorlopig nog tot gewone uren.)
Wat jij kunt doen, gesteld dat je aan een instelling voor hoger onderwijs werkt, is de autoreply op je e-mail instellen die WO in Actie suggereert.
(Heb ik tóch weer een heel stukje getikt.)
Monique van Eeden zegt
En om half zes in de ochtend nog wel!
Monique van Eeden zegt
A propos, is dat stukjes schrijven een hobby of onderdeel van je takenpakket?
Marc van Oostendorp zegt
Ja, dat is niet helemaal duidelijk. Ik geloof dat dit een onderdeel is van dit soort ‘witte stakingen’: voor de wetenschapper is het werk op allerlei manieren verweven met het leven en het is lang niet altijd duidelijk wat nu ‘werk’ is.
Marcel Meijer Hof zegt
Niet verbonden aan enigerlei wetenschappelijke instelling probeer ik mijn hartgrondige solidariteit uit te dragen: Elke mail die ik dezer dagen verstuur draagt – in plaats van een anders gebruikelijk aforisme – de tekst ‹ symbool van de maand, Wetenschappelijk Onderwijs in Actie › met daaronder het kleine rode lapje met veiligheidsspeld. Het Erfgoedveld zal het weten !
In de media verneem ik niet zoveel (ik lees geen Nederlandse kwaliteitskranten meer), tot nu toe slechts een klein bericht op pagina 13 van Tubantia, het lokale suffertje van het Algemeen Dagblad – wat ik toch al een hele prestatie vind. Hopelijk is er ergens nog een wetenschappelijk medewerker Media & Staking, die zich hierover kan buigen ?