Esplanadeplein

Dit is een decadent seizoen
met bladeren op de esplanade
en vrouwen die op vrouwen wachten
zacht. Met vingers van genade.

O schuw ambivalent gevoel
dit naderen in de val van bladeren
langs rozen in het rond plantsoen
wit lamplicht in de nachten.

Gij, hoe gij lachte. In uw mantel
van verworpene versmade.
Ik zoen u en de wereld kantelt
over de laatste balustrade.

Aleidis Dierick (1932)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.