(Persbericht Neerlandistiek)
De eerste Everwinus Wassenbergh Penning voor uitzonderlijke prestaties op het gebied van de neerlandistiek gaat naar prof. dr. Hans Bennis (1951). Dat heeft de redactie van het tijdschrift Neerlandistiek, die de Penning toekent, bekend gemaakt in het radioprogramma De Taalstaat.
De Wassenbergh Penning is een nieuwe prijs omdat er tot nu toe geen specifieke prijzen waren voor mensen die werken in het onderzoek naar de Nederlandse taal en literatuur. Hij is bedoeld voor mensen die zich langdurig en in de breedte hebben ingezet.
Er zijn volgens de jury weinig mensen die zich op zoveel verschillende manieren hebben ingezet voor de studie van het Nederlands als Hans Bennis. Vrijwel alle aspecten van het vak zijn door hem in de loop van de tijd bestreken, van taalkunde tot letterkunde, van taalnormering en taalbeschrijving tot de zorg voor het Nederlandse culturele (talige) erfgoed. Decennia lang behoorde hij zonder twijfel tot de meest vooraanstaande Nederlandse onderzoekers op het gebied van de Nederlandse syntaxis, die onze taal ook in de internationale literatuur op de onderzoeksagenda hebben gezet, Hij inspireerde zijn eigen promovendi en studenten, maar door middel van succesvolle leerboeken ook tal van anderen. Hij zette zich in voor betere wetenschapscommunicatie, zowel door publicatie van boeken over onder andere de spelling en de al dan niet moderne neiging alles in te korten, maar ook door ondersteuning van allerlei initatieven op dit gebied. En bovenop dit alles komt nog dat hij als bestuurder en onvermoeibaar organisator aandacht heeft getoond voor álle aspecten van het vak. Er is bijna geen initiatief voor verbetering van de positie van de neerlandistiek te bedenken in de afgelopen jaren waaraan Bennis niet op de een of andere wijze heeft bijgedragen.
Hans Bennis (1951) studeerde Nederlands en Algemene Taalwetenschap aan de Vrije Universiteit en aan de Universiteit van Amsterdam. Na een kortstondige loopbaan als leraar Nederlands aan een middelbare school werkte hij aan de Katholieke Universiteit Brabant, de Vrije Universiteit en de Rijksuniversiteit Leiden, voor hij in 1998 directeur werd van het Meertens Instituut in Amsterdam. Na zijn pensioen werd hij in 2017 Algemeen Secretaris van de Nederlandse Taalunie; eind januari 2020 neemt hij daar afscheid.
De Everwinus Wassenbergh Penning, die dit jaar voor het eerst wordt toegekend, is een prijs voor een geleerden “met een langdurige grote verdienste voor de neerlandistiek in zijn volle breedte”, te weten in ieder geval: het wetenschappelijk onderzoek; het onderwijs; en een bredere invloed op de samenleving ten gunste van de neerlandistiek, bijvoorbeeld via het middelbaar onderwijs of deelname aan het publieke debat. De prijs bestaat uit een speciaal gemaakte penning en wordt toegekend door de redactie van Neerlandistiek, een online tijdschrift dat lezers dagelijks en gratis informeert over onderzoek op het gebied van de Nederlandse taal en literatuur (https://neerlandistiek.nl/). De prijs zal worden uitgereikt tijdens de neerlandicidagen in Leiden, in maart.
Everwinus Wassenbergh (1742-1826) geldt als de eerste hoogleraar Nederlands in de geschiedenis. Hij was verbonden aan de Universiteit van Franeker als hoogleraar Grieks maar kreeg in 1797 de opdracht ook colleges te geven over het Nederlands. Behalve over de klassieke talen en het Nederlands publiceerde hij overigens ook over het Fries.
Foto: Michiel van Kempen
Frits van Oostrom zegt
Mooie prijs, zeer verdiend!
Berthold van Maris zegt
Waar vind ik het juryrapport, en wie zaten er in de jury?
Marc van Oostendorp zegt
De jury werd gevormd door de redactie van Neerlandistiek, de namen vind je op de site. Het is niet duidelijk dat er een ‘juryrapport’ komt, maar er komt wel een laudatie die bij de uitreiking zal worden uitgesproken.
Berthold van Maris zegt
Medewerkers van het Meertens Instituut maken dus 33,333 procent van de jury uit, maar goed, het is vast goedbedoeld.
Marc van Oostendorp zegt
Een zeer ruime meerderheid stemde voor Bennis. Ik heb als voorzitter zelf niet meegestemd (wilde alleen stemmen als dat nodig was omdat bijv. de stemmen zouden staken.)