Het hersengebied waarmee we luisteren lijkt opvallend geschikt om de specifieke eigenschappen van spraakgeluid te ontleden. Ook hebben we een hersengebied dat bij uitstek geschikt lijkt voor de fijne motoriek die nodig is om te praten. Zijn onze hersenen voorbestemd voor taal?
- Bekijk deze video op YouTube
- Bekijk alle filmpjes over Human Language.
Anoniem zegt
Blijkbaar hebben kinderen die volslagen doof geboren worden ook een hersenstructuur die geschikt is om een taal te leren. Hoe zit dat ?
Rob Duijf zegt
Als aangeboren doofheid wordt veroorzaakt door een defect in het auditieve centrum dan is er geen auditieve input. Als er verder geen sprake is van pathologie dan heeft het kinderbrein normale cognitieve vermogens en het kan het nog altijd middels visuele en gevoelsinput onderscheid leren maken door te benoemen, te vergelijken en door hun taalvermogen de structuur van gebarentaal leren.
Zo kunnen blinden naast hun auditieve input door gevoelsinput braille leren en leren doofblinden door gevoelsinput middels de resonantie van de stem en het ‘vingerspellen’ in de handpalm. Het taalvermogen is als ‘gereedschap’ aanwezig en moet net als bij iemand die beschikt over een gezonde input getraind worden (leren) om te kunnen worden toegepast.
Rob Duijf zegt
Wat het auditieve deel betreft, zou je wellicht beter kunnen spreken over de evolutie van ’taalgereedschap’? Bijvoorbeeld het vermogen van het brein om onderscheid te maken tussen de fonemen waaruit woorden zijn opgebouwd en dit ook nog eens te kunnen in rumoer, ‘ruis’. Vervolgens moet het brein leren dit gereedschap te gebruiken, door het te voeden met taal.
DirkJan zegt
De serie was toch nog niet afgelopen en nu weer een fascinerende aflevering. Fascinerend hoe een en ander evolueerde, een evolutie in duizenden kleine stapjes. Hoe zou dat nu precies zijn verlopen? Dat weten we niet precies, maar op de Taalcanon staat een aardig aanvullend artikeltje over hoe we denken dat de spraak begon bij de oermens:
http://www.taalcanon.nl/vragen/hoe-sprak-de-oermens/
Marc van Oostendorp zegt
Nee, er zijn 49 hoofdstukken in het boek, en wil ze allemaal behandelen (zij het dat ik er soms een paar samenneem). We zijn nu min of meer klaar met het brein, maar er komt ook nog een deel over genen en een deel over communicatie bij dieren.