De zieke en de spin

De kleine spin die aan de zolder hing,
waarom liet ik haar wekenlang in leven?
Ze leek zo broos, een trilling deed haar beven:
een stip, die soms wat zon- of maanlicht ving.

Geduldig spinnend, van haar kleine kring
de grenzend wetend, leefde zij haar leven.
Genoeg, soms dansend aan een draad te beven,
genoeg, klein web aan de witte zoldering.

Maar deze nacht liet ze zich heimlijk neer
en groeide groot voor mijn ontzette ogen,
en daalde, en rees, en daalde dieper weer –

O naakte borst, hart zonder tegenweer,
rood bloed, in dunne fracties weggezogen,
de dood, de dood hangt van de zolder neer.

Lidy van Eijsselsteijn (1904-1986)
uit: Gedichten 1947-1965

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.