Wit, grijs en zilver
Spelen nog zwanen op het IJselmeer?
Mijn hart heeft stilgestaan
toen ik ze zag.
Wit, grijs en zilver was de najaarsdag,
het IJselmeer
en zij.
De zon scheen van links op de afsluitdijk
en het water had geen woorden meer
van vreugde, het wiegde heen en weer
van vreugde. Waarom doet vreugde zeer?
vroeg ik. Maar toen wist ik het weer,
wist het zonder woorden
die morgen aan het meer.
Lidy van Eijsselsteijn (1904-1986)
uit: Gedichten 1947-1965
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter