Meer dan zes eeuwen geleden vervaardigde een ons onbekende smid de smeedijzeren kaarsenkroon die nog steeds in het koor van de Walburgiskerk in Zutphen hangt. Opdrachtgever voor de vervaardiging van de kaarsenkroon was vermoedelijk het kerkbestuur van de kerk, hertogelijk mecenaat is waarschijnlijk.
Rond 1400 was Catharina van Holland–Beieren (1350-1400) de hertogin van Gelre/Zutphen. Dat haar innige kinderwens onvervuld bleef, zal haar (en haar echtgenoot) zeker zorgen hebben gebaard. De erfopvolging kwam daardoor in gevaar. Maria d’Harcourt (1380-1429), die na de recente tentoonstelling “Ik, Maria van Gelre” in Nijmegen (2018) in het brandpunt van de belangstelling staat, volgde Catharina als hertogin van Gelre op. Haar huwelijk met Reinald IV, gesloten in 1405, bleef eveneens kinderloos. Hebben de dames misschien, elk op hun beurt, bij een wandeling rond de kaarsenkroon even stil gestaan bij de voorstelling van de maagd Maria met de mystieke eenhoorn op haar schoot, de symbolische uitbeelding van de verwekking van Jezus, om een schietgebedje te prevelen?
Ons onderzoek betreft allereerst een inventarisatie van het totale beeldmateriaal. We maken kennis met een veelheid van uitbeeldingen, zowel van personen als van dieren en dingen. Ziet men van de flora af, dan blijken de scènes, waarvan jachthonden deel uitmaken, het talrijkst. Dit is een duidelijke aanwijzing dat het voorstellingen in de kroon naar een adellijk, hoofs milieu verwijzen. Dat het sociale leven doordrongen was van christelijk gedachtengoed, wordt duidelijk door de vermelding van Jezus, Maria en de twaalf apostelen in de letterenstrook van de kroon. De twaalfkantige opbouw, de basiselementen met de geheiligde namen, ze herinneren aan het lichtende Hemelse Jeruzalem uit de Bijbelse Openbaring, in Zutphen verbeeld door de brandende kaarsenkroon.
Na de analyse volgt de interpretatie. Voorstellingen uit de kroon worden geduid onder gebruikmaking van andere media: literaire beschrijvingen, bijbelverhalen, archeologisch vondsten, iconografische onderzoek, etc. We stellen vast dat bij bepaalde voorstellingen op de kroon de betekenis in de afbeelding zelf moet worden gezocht. Vaak echter bezitten de scènes, vooral als er dieren bij zijn betrokken, een verwijzend karaker. Overeenkomstig de middeleeuwse zienswijze dat niets zonder betekenis is bij God, kan onder de letterlijke betekenislaag een geestelijke zin schuil gaan.
Johan H. Winkelman, Kijken naar de kaarsenkroon in de Walburgiskerk in Zutphen. Verkoop: Walburgiskerk en boekhandel Van Someren/Ten Bosch (Zutphen).
Afbeelding: Wikimedia
Jos Houtsma zegt
Eenhoorn
De eenhoorn in een meisjesschoot
tuimelt in slaap en vindt de dood.
De les voor minnaars? Wees beducht
voor ieder spoor van sluimerzucht.
Ronald V. zegt
Aan de heer Houtsma
Uw bestaan, kunde en kunst waren mij tot nu toe geheel onbekend. Uw kwatrijntje loopt lekker en bevat bovendien een vermakelijke inhoud. De liefhebbers van taalkunde verwijs ik naar:
https://www.dbnl.org/tekst/_tij003200701_01/_tij003200701_01_0016.php
Jos Houtsma zegt
En voor meer dieren misschien:
https://joshoutsmagedichten.blogspot.com/2020/02/het-bestiaire-compleet.html?m=1