Dichter en P.C. Hooft-laureaat Hans Verhagen overleden.
Azalea
Die het kwade spreken krijgen steeds meer te vertellen
In dit ondermaanse licht ontleend aan schaduwen
anderen de vingers breken tot ze niet meer meetellen
om ooit de sultans ezel voor zich uit te mogen duwen
Keldert het vertrouwen in de voortplanting, drommen
er wel pap van lustende van onder gladgeschorenen
zich bescheurend samen voor een pas op!
slipgevaar-party
Een tafereel als dit wordt gebillijkt als bevorderend
de doorstroming van open deuren;
de gezworenen van de geheime kerk
daarentegen kicken op opeenhoping en stremming
met behoud van volop delftsblauw aardewerk
Toezien hoe het bitterzwarte hart van de fonkelzieke
gele zachte Indonesische azalea
almaar witter wordt is, na een uurtje graaien
naar elkaars stiletto’s, wespentailles, bezemstelen
scheefzakkende grenspalen, voor de kinderen
geen fun meer
Als ze bovendien, omdat ze immers
nog geen schaamhaar hebben, geen acute paranoia
krijgen, maken ze rap rechtsomkeer
Hans Verhagen (1939-2020)
uit: Moeder is een rover (2004)
Foto’s: Pieter Jongerhuis / Jan Zandbergen
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter