In deze video bespreekt Jörgen het geruchtmakende boek Ik ga leven van Lale Gül. Het boek staat in een literaire traditie van boeken met Nederlandse moslimpersonages en bevat intertekstuele verwijzingen naar de Max Havelaar van Multatuli.
Vanwege een serververhuizing in het datacenter van de Universiteit Leiden is neerlandistiek.nl op 27 november 2024 tijdelijk niet bereikbaar.
Onze excuses voor het ongemak!
coenpeppelenbos zegt
Goede invalshoek en inderdaad schrijnend dat we geen stap verder zijn.
F.C.P. Berkel, van zegt
Met het taalgebruik van Lale Gül is veel mis. Ze maakt zich schuldig aan te lange zinnen, bombast, verkeerde woordkeus, contaminaties,. Op elke bladzijde tref je een paar missers aan. Het is stilistisch een gedrocht, het spijt me dit te moeten vaststellen. De stijl is overladen: kitsch. De schrijfster is me zeer sympathiek en het thema zeer actueel.
Hieronder volgt een selectie uit de ongerechtigheden tot en met blz. 23:
– een tergende geur
– Zodra ik m’n kamer in slenter . .
– onbeminnelijke aroma’s
– erosie bij haar knieën
– hij is degene die zich onderhoudt met haar arts
– zich veel of vaak te verroeren
– in een vloek en zucht doodgaan
– waar ze nog altijd een extensieve inhaalslag in het verschiet heeft
– geruchtmakend-melodramatische sauzen
– een wereldbeeld tot zich nemen
– mijn biologische verwekkers (opm.: vader is de verwekker, de moeder niet!); door het ‘biologische’ wordt het een pleonasme
– zelootgenoten (???)
– grote namen aan je kluisteren
– voorval waarbij de redactie van Charlie Hebdo naar de appelmoes werd gebombardeerd
– die stel ongemanierde humorbedrijvers (die> dat)
– die zichzelf uitlokt
– De grap waar we niet om kunnen lachen, zal ons pijnlijk blootgeven.
– er was een interview gaande
– abces, wat (moet zijn ‘dat’)
– laattijdig
– dermate afgedreven van elke onbevangenheid
– gezien ik (moet zijn: aangezien)
– onontgonnen gore lef
– wemelt van de dompige geur (kan niet)
– onbedaarlijk aardig (kan niet)
– de muren zijn erg gehorig (kan niet, huis is gehorig door dunne muur)
– ‘speerpunten uit de geloofsleer (vormen een) giftige melange’ (Opm. ‘melange’ veronderstelt een diversiteit en de geloofsleer is juist orthodox)
– in onze sociale strata (??)
– achtbare opvoeding (???)
– ‘De Koranschool is een instantie . . .’ -(een school is g e e n instantie)
– ‘. . .gelukt me te ontketenen van het euvel van de doctrine’
1) ontketenen heeft niet de betekenis ‘de ketenen losmaken’, dus je bevrijden
van iets
2) wat zou euvel hier betekenen?
– ‘gezien het gapende gat in het leeftijdsverschil’ (> lastig uit te leggen, maar het kan niet; een groot gat tussen de twee leeftijden levert een leeftijdverschil. ‘Er zit een groot gat tussen jouw en mijn inkomen en dat vormt een groot inkomensverschil’. Contaminatie?)
En dit is een keuze uit mijn opmerkingen tot en met blz. 23.
Arno. zegt
Is het welgevoeglijk dat een voor mijn gevoel privégesprek als dat tussen Lale Gül met haar redacteur open en bloot op het internet moet staan? Hoe dan ook, het staat er, en nu kan ik het benutten om bevestigd te lezen wat ik al vermoedde: er moet toch een redacteur zijn geweest die het vervreemde taaleigen van Lale Gül’s boek heeft willen rechtzetten, en dat desondanks die taal dermate in dat boek is overgeleverd moet betekenen dat Lale heel welbewust voor dat taaleigen gekozen heeft. Wat haar beweeggrond is kan ik nu vandaag zomaar niet zelf bedenken. Eerst maar eens beginnen met dat boek te lezen.
Voor dat mijn eigen hier opgevoerde Lale Gül-persiflage doorslagwekkend zou bewijzen dat ik er momenteel nog compleet noppes van begrijp is terechte reden. Want zo is het. En als na het lezen dat onbegrip nog steeds op twee benen staat, is het inderdaad maar afwachten geblazen op die toekomende professor waar Lale in dat betwiste privé gesprek toe vraagt om alles klaar te maken.
Bovenstaande overigens met klare waarschuwing jegens elke redacteur die er zijn handen aan wil branden met de rode pen, en excuus jegens iedere betrokkene (vooral ook de schrijfster) die zich ervoor gekwetst mag voelen, want kwetsen is mijn bedoeling allerminst. En aan die laatste bijzin is geen woord of letter gepersifleerd.