Uit Dit moet dus de werkelijkheid zijn, de nieuwe (dertiende) bundel van Rob Schouten.
De kroon op de schepping
Ik kijk corona want er is niks anders.
Maken wij ook wat mee; ik dacht al zonder
gebeurtenis te moeten sterven maar
gelukkig zie ik artsen en agenten.
Nu wordt onwennigheid van ons gevraagd,
onhandig wandelen, slordige maskers;
het wordt ons vreselijk vlug bijgebracht
als koekhappen op het kinderpartijtje.
Sommigen huilen van de spanning maar
als je goed luistert gaat het straks vanzelf,
zoals ook onrecht went en onheilspellers.
Vreemd hoe amorf we zijn, een soort amoeben,
we zwellen maar en slinken naargelang
op een niet serieus te nemen aarde.
Rob Schouten (1954)
uit: Dit moet dus de werkelijkheid zijn (2021)
Laat een reactie achter