Uit Sanguines, de nieuwe bundel van Frans August Brocatus

Sanguines (XXIII)

Hij schrijft een gedicht, giet letters uit
door grootouders gespaard goud.
Hij stelt woorden in slagorde op

als verkleurende terracottabeelden
in de delta van een brede rivier,
zet komma’s tussen water en oever,

legt gedroogde, welriekende kruiden
tussen de strofen. Hij kiest meer tekens,
ademt dieper, hij houdt zijn adem in.

Hij breekt de dijken, laat het land
onder water lopen. Hij schrijft in haar
belegerde, bestormde aarde. Hij dicht haar.

Frans August Brocatus (1957)
uit: Sanguines (2020)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.