Uit fantasii, de tweede bundel van Ineke Riem.

Het laatste wat van ons werd vernomen

We werden weer zo jong als ooit
en doken diep in de verkleedkist
van het universum. Lichtjaren voorbij
het keukenschort van opa,
een ribfluwelen hoed en mijn moeders
zilveren seventiesjurk vonden we
elkaar terug, bezaaid met sterren.
We waren zwarte gaten in het dak,
hadden onszelf uit het heelal geknipt.
De hele zolder klapte open,
de Grote Beer tilde ons op en
vertoonde de achterkant van de tijd:
een glow-in-the-darkparade van
lichtgevende raderen en schroeven.
Uit onze ogen schoten kometen.
We moesten wel doodgaan nu,
dat begrepen we best. We schreven
afscheidsbrieven aan mensen
en dieren, strooiden onze jaartallen uit
in de ruimte. Morgen zouden andere
kinderen ons teruglezen als de helden
in hun vaders strips, een nieuw
avontuur van Ravian en Laureline.

Ineke Riem (1980)
uit: fantasii (2021)

Ravian en Laureline.

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.