Graffiti
Zij willen zich affirmeren op de muren
en schuttingen van de grote stad,
als poogden zij hiermede barst en gat
te dichten om te zijn, misschien te duren.
Het is niet enkel een droom vol organen
van zware jongens, bijna dreigend als
ploertendoders, maar ook de ranke hals
van teedre kindvrouwtjes, verwant met zwanen
en wezens van een andere planeet.
Het zijn nieuwe talen sprekende tekens,
viriel afkerig van vragen to smekens
toe, doch vaak haast ruikend ook naar het zweet
van de angst. O vreemd menselijk tekort.
Pantoffel en strikje. Smoking en schort.
Marcel Coole (1913-2000)
uit:Wuivende (1984)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter