De gouden bloem
Uit de grond van het verlangen
en het water helder water
en het vuur van zekerheden
en de luchtbel der ontzetting
[o mijn gouden vierlingswereld]
werd geboren niemands kind
en wij noemden het bij name
heliant omdat de zon
in de nacht van zijn geboorte
van de winter zomer maakte
[o mijn gouden vierlingswereld]
elke dag een dag der dagen.
wij die wemelen van sterren
tussen zon en moedermaagd
tussen zoon en maangestalte
in een schoot van niet te stelpen
[o mijn gouden vierlingswereld]
onderhemels bovenaardse
aarde van nature zijn wij
maar daarboven zijn wij rozen
en daarbinnen zijn wij heimwee
en daarachter zijn wij niemand
[o mijn gouden vierlingswereld]
in de blauwe tuil van u:
die gegroet zijt als de liefste
die gegroet zijt als de mooiste
die gegroet zijt als de bloeiwijs
van het wonder dat wij leven
[o mijn gouden vierlingswereld]
in de wereld van het kind.
Nico Verhoeven (1925-1974)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter