Afscheid

Lang blijft zij aan het hek staan wuiven.
Dan voelt zij, hoe, met vochte snoet,
de herder aan haar rok komt snuiven.

Nadagen blinken in de ruiten;
de wingerd aan de muur verbloedt;
de witte tuinbank staat nog buiten.

••

Illusie

Niet om er afscheid te nemen,
of om mij op reis te begeven,
ben ik het station ingegaan,
maar om tussen mensen te staan
die voor een bestemming leven,
om ergens heen te gaan.

Ed. Hoornik (1910-1970)
uit: Achter glas (1938-1939)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.