Uit Een engel aan de deur, de nieuwe bundel van Aly Freije.
Witte Saab
Vleugellam met stijve poot moet je er nooit
bij gaan liggen in een streekziekenhuis
huilt er altijd iets
tussen dusters en gesteven schorten.
Hakketakkend rijdt een witte Saab
met vliegtuigmotor het voorplein op.
Een vrouw in uniform stijgt op
vat aandachtig mijn knie
duwt vastberaden viermaal daags
tot waar het kraakt.
Iedere morgen taxiet mijn kwelgeest
met voorwielaandrijving binnen
schuiven pijn en passie tweetakt in elkaar
davert er iets door mijn lijf
— dat zij als een zilverreiger op hoge poten
uit haar mouwschort stapt, zich voorover buigt
de charmeuse onderjurk haar borsten bevrijdt —
Als jaren later een Saab staccato
optrekt in de avond, klimt naar hoge toeren
schakelt mijn hart met terugwerkende kracht
terug, gaat in de vrijloop
wenkt mijn passie, stap ik in.
Aly Freije (1944)
uit: Een engel aan de deur (2021)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter