Gedicht van vandaag staat in Wielwebspinnen van Piet Gerbrandy, een bibliofiele uitgave van Druksel (er zijn nog exemplaren).
‘Zeg vriend kun jij een dagdeel zonder borsten?’
Op heidevelden zonnen oude tomben.
‘Sinds wanneer eet jij nog het vlees van zwijnen?’
In kale bossen laat men wolven los.
‘Hoe kwam het dat je tred zo moeizaam werd?’
Zie je dat pad daar vol verdoolde keien?
‘Denk je nog vaak terug aan wie je kuste?’
Al wat ik grif duldt geen herinnering.
‘Hoe laat vertrekt de postkoets naar je rustplaats?’
Ik ben met misloop zeer vertrouwd geraakt.
‘Wat heb je in dat zuchtend huis te zoeken?’
De dennen dorsten in het laat seizoen.
‘Hoe komt het dat je zang zo slecht verkocht wordt?’
De oesterzwam scheidt sporen af op schors.
‘Waarom geef je geen antwoord op mijn vragen?’
Waartoe herhaalt de koekoek steeds zijn lied?
‘Sluit je nog steeds de dag af met genever?’
De trossen van de wijnstok zijn zo zwaar.
Piet Gerbrandy (1958)
uit: Wielwebspinnen (2021)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Æde de Jong zegt
Mooi hoe in de een na laatste distichon de crux van het gedicht zit.