De vrouw

Opdat haar glimlach zich verwonderen zou
over de kinderweemoed van de regen, –

opdat zij kleine tranen hebben zou
over de droefheid die wordt doodgezwegen, –

opdat haar hand een sneeuwbal leggen zou
over de onrust van de gevallen blaren, –

opdat haar mond weer leven spreken zou
over de dode plekken van de aarde, –

opdat haar oog altijd geloven zou
wat niet te zien is en niet te geloven, –

om deze dingen, en opdat zij daarenboven
altijd de liefde hebben zou,
schiep God de vrouw.

Harriët Laurey (1924-2004)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.