In 1766 publiceerde de Lannoy een opmerkelijke interne discussie tussen “ik”-personage en haar “geest”. De ik vertegenwoordigt “jonkvrouw” de Lannoy en alles wat er van haar stand, rang en vrouw zijn in die tijd verwacht wordt. Vrouwen zijn minder intellectueel dan mannen, mogen in het salet over mode en huishoudelijke zaken babbelen en verder vooral bevallig zijn. Haar geest komt daar tegen in opstand en vraagt zich af waarom vrouwen zich niet mogen scholen, meedenken over de maatschappij en bijvoorbeeld dichter mogen zijn. Heen en weer schieten de argumenten, waarbij de geest haar punt kan maken, maar uiteindelijk de ik tegen de geest zegt dat als ze eenmaal getrouwd is al die dichterlijke nijgingen wel zullen overgaan. 

In de video heeft Rolf den Otter als de “geest” aan het woord is de bladzijdes lila gekleurd, terwijl als de ik aan het woord is de bladzijde wit is. Op die manier is “de interne dialoog” makkelijker te volgen. De tekst wordt ingesproken door Anna Simon, die zo vriendelijk was de opname voor deze video beschikbaar te stellen.