Nog tot 9 januari: Huis van het Boek, Den Haag: ‘W.F. Hermans in vorm’.
Muur
Ze hebben de muur verhoogd
of de straat is verzakt.
Ik kan er niet over kijken,
ik kan niet tot bovenaan reiken.
Ze hebben de muur verhoogd
en de bomen ervoor gerooid.
Op straat ligt nog kalk en puin,
schotsen glas en splinters wit hout.
Daartussenin word ik oud.
Aan de andere kant ligt de tuin
en aan deze kant wordt het koud.
Hier staat altijd de wind
dwars op de muur en op mij.
Hij dringt mij er tegenaan.
Ik kan hier nooit meer vandaan.
De jaren stromen voorbij.
W.F. Hermans (1921-1995)
uit: Overgebleven gedichten (1968)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Geen idee waar de man het over heeft. Maar het komt me allemaal heel bekend voor.
Schuttingtaal?
Ik denk meer aan toenemende vervreemding.