In Dit Algoritme Deugt Niet dicht Aaron Mirck over technologie en menselijkheid. Op zijn website staan alle gedichten uit de bundel, met hier en daar uitleg.
In de glimmende rinkelwagen
Je staat in het laatste blauw
van de dag in het benauwend
laagland. Je bent een bushalte
Het vervreemdt je dat je zo alleen
bent en opeens hoor je het gerinkel
van winkelwagens op klinkers
Heel zachtjes weliswaar
maar steeds harder klinkt gerinkel
Je besluit te kijken en te knielen
Plots pas je in je pasfoto en stapt
in de winkelwagen. Je bent
niet groter dan de palm van je hand
Er blijft niets onbelicht
in de glimmende rinkelwagen
hier is iedereen een even groot
feest van erkenning: er zijn vragen
van jaaaa en foto’s van ohhh!
Filters om in te schuilen
en duimpjes die juichen
groepen om grapjes
die je niet begrijpt
altijd iets te grijpen
als iedereen je bekijkt
in de glimmende rinkelwagen
Hoe langer je kijkt hoe harder
het gerinkel het hard gerinkel
van winkelwagens
tot het niet langer vervreemdt
dat je hier zo alleen
met het gerinkel
het gerinkel van winkelwagens
••
Wij willen dat jouw praten op pronken lijkt
Wij kennen de broncode van de dagen
en de dingen die nog komen gaan
Vertrouw ons dus als we zeggen:
wij willen dat je niet om ons lacht
Wij willen dat de anderen soms over ons praten
Wij willen dat jouw praten op pronken lijkt
We willen dat je de anderen de anderen noemt
We willen dat je niet om ons lacht
dat er niemand meer lacht, dat het stil is
Dat je niet vergeet: de anderen – de anderen
Wij vragen je om onze oproep te herhalen
Wij willen dat het stil is in deze kamer
dat iedereen zingt en onze naam viert
en niet vergeet: de anderen – de anderen
Aaron Mirck (1989)
uit: Dit Algoritme Deugt Niet (2021)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter