Poera* in zee in tabanan
Een eeuwen geleden uit de deining geheven
koraalkalkterras scheidt rijstland en oceaan.
In het plat, waarover bij vloed de golven slaan
bewaren kuilen wat er achter is gebleven
van oertijdtuinen, die ten onder zijn gegaan.
Uit steen en stortzee op een rots omhoog gedreven
streeft een tempeltje naar verhevener bestaan.
Soms schijnt het boven schuim en sawahs uit te zweven.
Licht, reuken, wind en regens hebben het omgleden,
priesters feesten er met geesten; meer naar beneden
preev’len reven in brandingsnissen* hun gebeden.
Steeds gereed om in zee of hemel heen te gaan
verbeeldt het dit leven: doorvochtigd met de vrede
van aan veel deel te hebben, heel alleen te staan.
G.J. Resink (1911-1997)
• Poera: tempel op Bali.
• Brandingsnissen: term uit de natuurkundige aardrijkskunde voor door de zee aangebrachte uithollingen in rotsen, die boven een koraalkalkterras uitsteken.
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter