Zwijgen
Zwijgen is heel het probleem,
Zwijgen als men zou willen spreken,
Wegkruipen als een kat,
Zwijgen, niets meer dan dat.
Schrijven schenkt ook geen bevrijding.
Alleen liefde zou die kunnen geven
Maar juist die brengt ons om het leven.
Daarom: zwijgen als men zou willen spreken,
zich niet overgeven aan tranen
de blik strak houden, regelmatig ademen,
in het donker kijken,
zich van zichzelf verwijderen
zonder ontroering,
met weerzin en walging.
Zwijgen, geen woord tegen zichzelf uiten.
Wat men denkt laten stoten
als glazen knikkers binnen de schedel,
tweemaal, driemaal, dan wordt het wel stil.
Zelfverwijten zijn toch gelogen.
Alles is leugen. Alleen de liefde niet,
(denkt men, maar men weet wel beter).
Daarom zwijgen als men zou willen spreken
Geen verdriet veinzen. De stilte stil laten.
Niets dan zwijgen.
Pierre H. Dubois (1917-1999)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter