Esther Gerritsen: The Votes of the Nijmegen Jury

Vorige week hadden we het slotcollege in de altijd weer inspirerende collegereeks ‘Literatuur vandaag’ van de Nijmeegse Master Letterkunde. Elk jaar staat het werk van een levende Nederlandstalige auteur centraal. Deze keer was dat Esther Gerritsen, van wie we de afgelopen maanden met een kleine twintig studenten zes romans grondig bespraken.

Een aardig moment is elk jaar de hitparade. In het laatste college kennen alle deelnemers respectievelijk een, twee en drie punten toe aan de drie boeken die hun het meest bevielen. Bijgaand het resultaat van de deskundige Nijmeegse MA-jury van 2022 over het oeuvre van Esther Gerritsen:

De terugkeer (36 pnt.)
De trooster (27 pnt.)
Superduif (15 pnt.)

Duidelijk is dus dat Gerritsens twee meest recente romans veruit het beste scoren.

Daarbij kun je je natuurlijk afvragen in hoeverre hier de actieve herinnering een rol speelt. De eerste romans lazen we in februari en de laatste twee werden de afgelopen weken behandeld. Maar we stelden ook vast dat wie anoniem de manuscripten van bijvoorbeeld ‘Tussen Een Persoon’ en ‘De terugkeer’ naast elkaar zou leggen, eenvoudig zou kunnen denken dat het hier zelfs verschillende auteurs betrof.

Het lijkt me in elk geval en in zekere zin goed nieuws voor de auteur. Als haar vroege romans er met kop en schouders bovenuit hadden gestoken en het in de latere jaren alleen maar minder en minder was geworden, zou het pas droefstemmend geweest zijn.

Op woensdagmiddag bespraken we steeds een van de romans. ’s Avonds was er dan een publiekslezing over hetzelfde boek, gehouden door kenners uit het hele land: Esther Op de Beek, Teunis Bunt, Tjerk de Reus, Janneke Weijermars en Peter Nissen waren de sprekers en wisten stuk voor stuk voor een eigen complementaire invalshoek te zorgen. Een zeer welkome aanvulling, daar waren alle studenten het over eens.

Zelf verzorgde ik de slotlezing, over De terugkeer. Die was veruit het best bezocht en daar was ik heimelijk wel even een beetje verguld mee. Tot een van de studenten me meldde dat tijdens de koffiepauze was gebleken dat enkele van de geachte toehoorders, via berichten in courant en weekblad, verkeerdelijk hadden begrepen dat de Auteur Zelve die avond zou optreden. In plaats daarvan kregen ze een kalende oude man die stond te oreren.

Dat was een beetje een tegenvaller.