Yousra Benfquih is juriste, mensenrechtenactiviste en slam poet. Met gedichten herovert ze de taal. Te vaak wordt die taal namelijk gebruikt om anderen te onderdrukken en tot zwijgen te brengen. Ze wil stemmen laten horen die anders niet gehoord worden, want: ‘niet brullend / maar in stilte / worden oproerkraaiers geboren’. En als ze eenmaal geboren zijn, die stemmen, dan moeten ze vaak wel luid klinken om überhaupt gehoord te worden. Maakt ze dat minder poëtisch? Oordeel zelf aan de hand van haar gedicht ‘Bepaalde types’:
In dit gedicht reageert Yousra op uitspraken uit 2017 van toenmalig Belgisch minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken Jan Jambon. Na de kwalificatiewedstrijd voor het wereldkampioenshap voetbal tussen Ivoorkust en Marokko vonden er toen rellen in Brussel plaats, waarover Jambon het volgende te zeggen had: ‘als je naar de beelden kijkt, zie je daar toch een bepaald type jongere in.’ Yousra Benfquih zette de televisie uit en kroop achter haar bureau. Zo ontstond dit gedicht. Activistische poëzie reageert vaak kritisch op mensen die onvrijheid prediken. Veelal zijn dit mensen met macht, zoals de voornoemde minister. Zij bepalen dan indirect ook waarover een activistische dichter schrijft. Dat wil Yousra niet meer. Ze wil op zoek naar een vorm van vrij spreken en vrij schrijven. In een gesprek met haar legt ze uit wat ze daarmee bedoelt en waarom ze dit ‘zeeschrijven’ noemt:
Meer weten over poëzie en activisme? Lees Barricadepoëzie: Lyrisch activisme sinds 1848, red. Johan Sonnenschein & Kornee van der Haven. EPO, 2021: bit.ly/30URzz0
Laat een reactie achter