Fin de siècle

O tijd, toen vrouwen door het groen
als schepen op de wegen deinden,
van top tot teen berichten seinden,
omslachtig, als matrozen doen;

Een wuft gespeel van zon op zij
als wappertaal van vlag en wimpel,
te zien heel druk, van zin heel simpel:
oorlog, roof of koopvaardij;

fregatten blank met machtig vlees,
die breed hun moederlijke hoeden droegen
en een rood hart onder hun boezemboegen,
dat hevig met hun adem daalde en rees;

en klaar geheim in hun verstolen blikken,
het recht van keuze: morgen dood of dol.
maar nu nog: vrouw in park met parasol,
symbool van waardigheid in kant en strikken.

O tijd van rijtuigen en onfatsoen,
fonteinen, keizers, spleen en tsaren,
toen nog de vrouwen schepen waren,
die zeilden door het zomergroen …

H.A. Gomperts (1915-1998)
uit: Dingtaal (1939)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.