Profetie
Volgens de statistieken
is ons 70 jaar gegeven
om te sterven en te leven.
Prijs de Heer! Ook vandaag
zijn z’n beste mensen in de weer
voor een jaar of wat meer.
Dus leven, leven, leven maar.
Zingend liefst, vol vreugde.
De zinnen overlopend van genot.
Men kan genoegen nemen met een krot.
wat rijst en verse groente.
God erkent maar een gebod: liefde
voor alle mensen, dieren, dingen.
O, eens zal heel de wereld swingen
of je ’t nu wel of niet belieft!
Je zult het nog beleven
dat je gedachten kleurig zweven
door een helder hoofd vol licht,
gelouterd door het godsgericht
waarvoor ook jij zult staan,
van alles ontdaan
watje onnatuurlijk toebehoort.
Dus aan de slag, and please
don’t worry, want dit is zijn woord
van waarheid en gewicht
zoals het in mild zonlicht
mij ter ore is gekomen, midden
in dit knarsend opzienbarend
tijdsgewricht waarin wij
heden leven. Tussen twee
slokken koolzuurhoudend vruchtesap
bereid ik mij dus voor, tot
ik iets naders van hem hoor.
Hans Vlek (1947-2016)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail
Peter Kortz zegt
Dit gedicht behoort naar mijn idee tot de lagere klasse in zijn bescheiden oeuvre.
Zijn vroege poezie en misschien ook zijn laatste bundel Hunnenhekel (1997) herbergen naar mijn idee zijn beste poëzie. Ik dank hem voor een gedicht voor mij geschreven: Biotoop van de bezetene, bij mijn weten nooit gepubliceerd. Het is betreurenswaardig dat zijn ‘goddelijke gekte’ zijn talent heeft gedwarsboomd.