Frank De Crits • hamsteren nr 19

•• Een gedicht uit ongeveer 1975 van de Brusselse stadsdichter Frank De Crits.

hamsteren nr 19

er is geen zout meer er is geen suiker meer er zijn geen
lucifers meer iedereen zorgde voor zichzelf zelfs de liefde
werd opgekocht aan een weggeef prijs stond op het bordje
in de winkel nu ligt ze beschaamd met bloswangen in de
kast achter gesloten deuren twee lieve katten bewaken
haar niemand kan er nog aan het is trouwens onnodig en
ongehoord wanhoop is nog voorradig droefheid staat op
stapels en aantrekkelijk wees gerust de klanten zullen
daar niet veronachtzaamd aan voorbijlopen ze zullen zelfs
geluk met pakken in hun boodschaptassen stoppen de
winter zal hard zijn met schaarste en gebrek zoals in die
goeie oude tijden toen er met kerstmis geen geschenken
waren en de koning in zijn bed kroop van de kou en op
beide oren insliep verdriet werd onlangs nog gevonden nu
werd de bevoorrading stopgezet omdat toch niemand
luistert woede om verlies ging als een broodje van de
hand en de prijs van het afscheid werd verdubbeld niet
gehalveerd zoals verwacht wat dacht je handig hamsteren
is ook een hoedanigheid in deze zure tijd halsoverkop
hamsteren is uiteraard gekkenwerk en waanzinnig

glossarium bij hamsteren nr 19

de liefde werd opgekocht: elke liefde is meer en meer uit
den boze het gevoel dat men nooit van iemand kan
houden is afgrijselijk maar tegelijk vol troost
wanhoop is nog voorradig: wanhoop zal niet gelenigd
worden de schrik dat eens wanhoop zal verdwijnen is
steeds aanwezig
droefheid staat op stapels: in elke winkel staan de dozen
droefheid bij het binnenkomen en het is onmogelijk haar
niet te kopen
verdriet werd onlangs nog gevonden: inderdaad het verdriet
is taai niet uit te roeien doch niet ongezond een
dagelijkse portie verdriet sterkt de innerlijke mens
woede om verlies ging als een broodje van de hand: bezit is
slecht maar toevallig (of niet toevallig) iemand verliezen
die beminnelijk is (was) verkwanselt men niet zomaar
ongedwongen
de prijs van het afscheid werd verdubbeld: inderdaad er
zijn vrouwen die zelfs de moed niet hebben om afscheid
te nemen daarom is het zo duurzaam geworden