Een zomer vrij van nut (3)
Tot nu toe in het saaifaaifuijeton Een zomer vrij van nut: Sanne is een docente Nederlandse Taal en Cultuur die in februari 2027 ondanks alles – humeurige baas, kapot koffie-apparaat, de mogelijke zinloosheid van alles vanwege chatbots – toch nog college moet geven.
“Beste mensen!” Sanne keek de collegezaal in. “Mijn naam is Sanne de Bree en ik ga jullie de komende zes maanden onderhouden met het vak Journalistiek schrijven. Dat is een verplicht vak voor de meesten van jullie.” Ze was zenuwachtig, wat zouden deze mensen – slechts een paar uur jonger dan zijzelf vinden van zoiets zinloos als een cursus schrijven?
Je verwachtte sinds de komst van de rekenmachine toch ook niet dat wiskundestudenten een cursus hoofdrekenen deden?
De enige student die helemaal vooraan zat – de grote massa begon pas op de derde rij, maar zij zat op de eerste, met voor zich een breiwerkje en een waterflesje – stak haar vinger op. “Kunnen we de eindopdracht volgende week inleveren?” Sanne vermoedde dat ze een Slavische taal sprak. Ze had een mooie stem.
“Dit is Katarzyna Wójcik”, zei haar stem in haar hoofd. “Uit Poznán. Derdejaars Nederlandse Taal en Cultuur.”
“Dit is een semestervak”, zei Sanne streng. “Eindopdrachten worden pas aan het eind van het semester ingeleverd.” Ze keek er zo streng mogelijk bij. Katarzyna glimlachte. “Nou, ook goed,” zei ze, waarschijnlijk dus in het Pools, en vervolgde haar breiwerkje.
“Laat mijn dia’s zien”, zei Sanne. Achter haar verscheen een groot blauw vlak met de tekst Journalistiek schrijven. Ineens was ze niet zenuwachtig meer. Alles was toch zoals het in haar eigen studententijd was geweest.
En zo werd het koffiepauze. “Ik ga halen uit de automaat. Wil jij ook wat?” vroeg een jongen met lang haar die op de derde rij had gezeten aan Sanne, vermoedelijk in het Swahili of een andere Bantoetaal.
“Lekker”, zei Sanne.
“Lekker wat?” vroeg hij. “Oh, ik begrijp het.” Hij zei tegen de jongen die naast hem zat: “Ga je mee?” Ze hadden allebei een jute zak aan. “Ah, we kunnen ook wel gewoon gaan”, zei deze in een Engels dat Sanne ook zo nog wel verstond. Een Amerikaan. “Ik heb niet de indruk dat dit nog iets toevoegt aan Brightspace.” De jongen met lang haar keek vertwijfeld naar Sanne.
“Juma Omondi”, zei haar stem. “Studeert kunstgeschiedenis.”
“Ik blijf nog even”, zei hij. “Je weet maar nooit.”
Na de pauze waren alle studenten weg.
Wordt vervolgd
Wat zou saaifaaifuijeton kunnen betekenen?
Het woord “saaifaaifuijeton” lijkt geen bekend Nederlands woord te zijn. Het lijkt eerder een verzameling van willekeurige letters zonder een duidelijke betekenis. Het is mogelijk dat het een verzonnen woord is of dat het behoort tot een andere taal dan het Nederlands. Zonder verdere context is het moeilijk om een specifieke betekenis aan dit woord toe te kennen.:
Laat een reactie achter