•• Het is vandaag Feestdag van de Vlaamse Gemeenschap, en Gust Gils liet zich daar ooit door inspireren. “Het is Gils te doen om een retorische ontmanteling van enkele iconen. Het zijn ‘slappe leeuwen’ die dansen en geen symfonisch gebombardon dat daaraan iets kan verhelpen. Van het roemrijke verleden schiet niet veel meer over.” (Geert Buelens).

elf juli en de slappe leeuwen dansen

in de radio die ik niet op heb staan
wordt dit ogenblik ongetwijfeld
een slagvaardige kantate ten gehore gebracht

ik ging opzettelijk
de bouwvallige onbegaanbare straten door
en heb nog net gezien
hoe een massief houten ridder
in wormstekig harnas
razend van angst vluchtend
terug naar zijn roemrijk verleden
en zijn standplaats in het vleeshuis

werd achtervolgd door slierten
blondgevlechte gebrilde maagden
die op kommando histerische
strijdkreten slaakten

Gust Gils (1924-2002)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail