Deze zomer verscheen Utopia, Equity and Ideology in Urban Texts. Fair and Unfair Cities, het nieuwste deel in de Literary Urban Studies (LIURS)-serie van Palgrave MacMillan. Het boek volgt op het congres (Un)Fair Cities. Equity, Ideology and Utopia in Urban Texts dat in december 2019 in Limerick georganiseerd werd door de Association for Literary Urban Studies en het Ralahine Centre for Utopian Studies.
In ‘Imaginaries of the Future City: Envisioning Climate Change and Technological Cityscapes through Dutch Contemporary Speculative Fiction’ dat als hoofdstuk is opgenomen in dit boek, beschrijven Marieke Winkler (OU) en Marjolein van Herten (OU) de opkomst en ontwikkeling van de toekomstliteratuur (future novel) en speculatieve fictie in Nederland, en de recente opleving daarvan in boekhandel én in de academische belangstelling.
In het hoofdstuk bespreken zij acht Nederlandse teksten die verschenen tussen 2014 en 2021: Weerwater (2015) van Renate Dorrestein; Kop uit het zand (2016) van Jan Terlouw; In alle steden (2017) van Aukelien Weverling; Klont (2017) van Maxim Februari; De goede zoon (2018) van Rob van Essen; Concept M. (2018) van Aafke Romeijn; Het boek van alle angsten (2020) van Emy Koopman; en KliFi. Woede in de Republiek Nederland (2021) van Adriaan van Dis. De focus ligt daarbij op de manier waarop de stedelijke en natuurlijke omgeving wordt verbeeld, en de nieuwe interesse in extrapolatie (het verlengen, intensiveren of uitbreiden van elementen uit het heden naar een toekomst of alternatief heden) wordt verbonden met het recente debat over Nederlandse klimaatfictie.
Belangrijke kenmerken in het corpus vormen daarbij de tegenstelling tussen de randstad en ‘de provincie’ en het gegeven dat er meestal gekozen wordt voor het verkennen van een zeer nabije toekomst in plaats van een toekomst ver weg. Die toekomst is op een uitzondering na niet eenduidig utopisch te noemen maar bevat steeds een donkere, dystopische ondertoon. Op deze manier wordt kritiek geuit op het oude overheersende beeld van de Nederlander als beheerser van de zee, een beeld dat een betere omgang met de klimaatcrisis en een positieve toekomst voor Nederland in de weg staat. Wellicht dat na het afrekenen met dit oude imago van de Nederlander, er in de literatuur die nog geschreven gaat worden, er meer ruimte gaat komen voor het scheppen van een nieuw beeld, een andere omgang met onze omgeving, waarbij er meer ruimte komt voor de utopie.
Marieke Winkler and Marjolein van Herten (2023). ‘Imaginaries of the Future City: Envisioning Climate Change and Technological Cityscapes through Dutch Contemporary Speculative Fiction’, in: Michael G. Kelly and Mariano Paz (eds.) Utopia, Equity and Ideology in Urban Texts. Fair and Unfair Cities. Palgrave Macmillan Cham. ISBN 978-3-031-25854-1. https://doi.org/10.1007/978-3-031-25855-8.
Laat een reactie achter