Wat kan ChatGPT wel en wat niet? Schrijft het programma al poëzie? Dat wilde ik wel weten. En dan niet van die moeilijke hermetische poëzie vol diepzinnige gedachten, maar een simpele sonnettenkrans over het weer. Lekker oppervlakkig. Ik gaf de opdracht: Schrijf een sonnet van 14 regels over slecht weer. Gebruik de woorden ‘donder’, ‘bliksem’, ‘regenbui’ en ‘storm’.

Dit was het antwoord:

In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap,
De bliksem flitst, een felle vuurgeest,
Een regenbui stort neer, een wilde haast,
De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap.

Het rommelt diep, de hemel schudt oprecht,
Met bliksemschicht en donder als een grom,
De regen danst als tranen van de nacht,
Een stormachtig spektakel, groot en pom.

Maar in dit slecht weer huist een schoonheid zacht,
De aarde laaft zich aan de zoete regen,
De bliksem kleurt de hemel met zijn pracht,

De donder klinkt als krachtig, diepe zegen.
Dus, laat de storm maar brullen, regen stroom,
In dit slecht weer vind ik mijn innerlijke droom.

Helemaal niet verkeerd. Ik was aangenaam verrast, vooral door het woord ‘pom’ – geen idee wat daarmee bedoeld werd. Dit moest het meestersonnet zijn, nu hoefde ik alleen nog maar de overige veertien sonnetten te laten schrijven op basis van steeds twee regels uit dit meestersonnet. Een beetje saai werk van copy-paste, maar ja, alles voor de kunst!

De volgende opdracht was dus: Schrijf een sonnet van 14 regels met ‘In dit slecht weer vind ik mijn innerlijke droom’ als eerste regel en ‘In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap’ als laatste regel.

Dit was het antwoord:

In dit slecht weer vind ik mijn innerlijke droom,
Waar regen striemt en stormen wilden razen,
De wereld lijkt gehuld in duist’re rozen,
En bliksems schijnen in de nacht, vol schroom.

De donder buldert als een diepe toon,
In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap,
Maar temidden van dit alles voel ik stap
Mijn droom, mijn innerlijke vlam, die schoon.

De regen spoelt de zorgen van me af,
De storm geeft kracht, de bliksem licht het pad,
In dit slecht weer, waar ik mijn rust bewaar.

Mijn droom gedijt in het tumult, de straf,
Het onweer brengt me dichter bij mijn schat,
In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap.

Prima toch? Ik zou zelf het rijm wat strakker gemaakt hebben, maar de dichterlijke vrijheid van ChatGPT kon ik toch wel op prijs stellen. De volgende opdracht: Schrijf een sonnet van 14 regels met ‘In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap’ als eerste regel en ‘De bliksem flitst, een felle vuurgeest’ als laatste regel.

In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap,
Een schouwspel van de natuur in volle pracht,
De wolken rollen als een donk’re vacht,
De hemel toont zijn onverwachte stap.

Een dreiging in de lucht, een dondertrap,
De bliksem flitst, een felle vuurgeest,
Verlicht de nacht, een wonder van het meest,
In deze storm, als in een donker gat.

Maar in dit tumult schuilt een stille pracht,
De regen voedt de aarde, geeft haar leven,
De donder spreekt, een echo van de macht.

In deze nacht, waar donder wordt geheven,
Vind ik in de natuur, in al haar pracht,
Een diepe rust, een vrede gegeven.

Nee, je hebt nu niet ‘De bliksem flitst, een felle vuurgeest’ als laatste regel gebruikt.

Mijn excuses voor de vergissing. Hier is het herziene sonnet:

In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap,
Een schouwspel van de natuur in volle pracht,
De wolken rollen als een donk’re vacht,
De hemel toont zijn onverwachte stap.

Een dreiging in de lucht, een dondertrap,
De bliksem flitst, een felle vuurgeest,
Verlicht de nacht, een wonder van het meest,
In deze storm, als in een donker gat.

Maar in dit tumult schuilt een stille pracht,
De regen voedt de aarde, geeft haar leven,
De donder spreekt, een echo van de macht.

In deze nacht, waar donder wordt geheven,
Vind ik in de natuur, in al haar pracht,
Een diepe rust, een vrede gegeven.

De laatste regel van dit sonnet is nog steeds niet ‘De bliksem flitst, een felle vuurgeest’

Mijn excuses voor de eerdere fout. Hier is het herziene sonnet met “De bliksem flitst, een felle vuurgeest” als laatste regel:

In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap,
Een schouwspel van de natuur in volle pracht,
De wolken rollen als een donk’re vacht,
De hemel toont zijn onverwachte stap.

Een dreiging in de lucht, een dondertrap,
De bliksem flitst, een felle vuurgeest,
Verlicht de nacht, een wonder van het meest,
In deze storm, als in een donker gat.

Maar in dit tumult schuilt een stille pracht,
De regen voedt de aarde, geeft haar leven,
De donder spreekt, een echo van de macht.

In deze nacht, waar donder wordt geheven,
Vind ik in de natuur, in al haar pracht,
Een diepe rust, een vrede gegeven.

Waarom schrijf je niet een sonnet met ‘De bliksem flitst, een felle vuurgeest’ als 14e regel?

Mijn excuses voor de verwarring. Hier is het sonnet zoals gevraagd:

In donk’re lucht, daar dreigt een donderklap,
Een schouwspel van de natuur in volle pracht,
De wolken rollen als een donk’re vacht,
De hemel toont zijn onverwachte stap.

Een dreiging in de lucht, een dondertrap,
De bliksem flitst, een felle vuurgeest,
Verlicht de nacht, een wonder van het meest,
In deze storm, als in een donker gat.

Maar in dit tumult schuilt een stille pracht,
De regen voedt de aarde, geeft haar leven,
De donder spreekt, een echo van de macht.

In deze nacht, waar donder wordt geheven,
Vind ik in de natuur, in al haar pracht,
De bliksem flitst, een felle vuurgeest.

Schrijf een sonnet van 14 regels met ‘De bliksem flitst, een felle vuurgeest’ als 1e en ‘Een regenbui stort neer, een wilde haast’ als 14e regel.

De bliksem flitst, een felle vuurgeest,
Verlicht de hemel met zijn vlammend schijnen,
In donk’re nacht, waar dromen zich verschijnen,
Een kracht die woedt, de natuur op haar beheerst.

De regen valt als tranen onbevreesd,
Een regenbui stort neer, een wilde haast,
Het water danst, het raakt de aarde, raast,
Een symfonie van leven, onverweesd.

In deze storm, waar elementen strijden,
Vind ik een schoonheid in hun ruwe spel,
Een les dat soms de chaos ons kan leiden.

De donder roept, de lucht is vol rebel,
In dit schouwspel van onstuimige tijden,
Ontwaakt de ziel, een diep en wonderlijk wel.

Nee, ik wil een sonnet met ‘Een regenbui stort neer, een wilde haast’ als 14e regel.

Mijn excuses voor de verwarring. Hier is het sonnet zoals je hebt gevraagd:

De bliksem flitst, een felle vuurgeest,
Verlicht de hemel met zijn vlammend schijnen,
In donk’re nacht, waar dromen zich verschijnen,
Een kracht die woedt, de natuur op haar beheerst.

De regen valt als tranen onbevreesd,
Een regenbui stort neer, een wilde haast,
Het water danst, het raakt de aarde, raast,
Een symfonie van leven, onverweesd.

In deze storm, waar elementen strijden,
Vind ik een schoonheid in hun ruwe spel,
Een les dat soms de chaos ons kan leiden.

De donder roept, de lucht is vol rebel,
In dit schouwspel van onstuimige tijden,
Een regenbui stort neer, een wilde haast.

Schrijf een sonnet van 14 regels met ‘Een regenbui stort neer, een wilde haast’ als 1e regel en met ‘De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap’ als 14e regel.

Een regenbui stort neer, een wilde haast,
Het water valt als tranen uit de lucht,
De aarde drinkt, haar dorst wordt snel geblust,
In deze dans van regendruppels, vast.

De wind die ruist, een lied vol levenslust,
De bomen buigen voor de regenlaag,
Een symfonie van de natuur vandaag,
In deze storm, die raast, een wilde must.

De bliksem flitst, een heldere verschijning,
Verlicht de nacht, een tijdelijke schijn,
En toont de wereld in zijn ware kleuren.

De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap,
Maar in dit natuurgeweld vol dreunen,
Ontwaakt een rust, een diepe, innerlijke traap.

Nee, ik wil ‘De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap’ als 14e en dus als laatste regel.

Mijn excuses voor de verwarring. Hier is het sonnet met ‘De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap’ als laatste regel:

Een regenbui stort neer, een wilde haast,
Het water valt als tranen uit de lucht,
De aarde drinkt, haar dorst wordt snel geblust,
In deze dans van regendruppels, vast.

De wind die ruist, een lied vol levenslust,
De bomen buigen voor de regenlaag,
Een symfonie van de natuur vandaag,
In deze storm, die raast, een wilde must.

De bliksem flitst, een heldere verschijning,
Verlicht de nacht, een tijdelijke schijn,
En toont de wereld in zijn ware kleuren.

De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap,
In dit tumult, waar de natuur komt leuren,
Vind ik in haar geweld een diepe gaap.

Nee! Deze regel: ‘De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap’ moet de laatste regel van het sonnet zijn!

Mijn excuses voor de verwarring. Hier is het juiste sonnet:

Een regenbui stort neer, een wilde haast,
Het water valt als tranen uit de lucht,
De aarde drinkt, haar dorst wordt snel geblust,
In deze dans van regendruppels, vast.

De wind die ruist, een lied vol levenslust,
De bomen buigen voor de regenlaag,
Een symfonie van de natuur vandaag,
In deze storm, die raast, een wilde must.

De bliksem flitst, een heldere verschijning,
Verlicht de nacht, een tijdelijke schijn,
En toont de wereld in zijn ware kleuren.

In dit tumult, waar de natuur komt pleiten,
De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap,
Een rustig droomland waar we kunnen weiden.

Je hebt nu die regel als 13e regel, maar het moet de 14e regel zijn!

Mijn excuses voor de aanhoudende verwarring. Hier is het sonnet zoals je hebt gevraagd:

Een regenbui stort neer, een wilde haast,
Het water valt als tranen uit de lucht,
De aarde drinkt, haar dorst wordt snel geblust,
In deze dans van regendruppels, vast.

De wind die ruist, een lied vol levenslust,
De bomen buigen voor de regenlaag,
Een symfonie van de natuur vandaag,
In deze storm, die raast, een wilde must.

De bliksem flitst, een heldere verschijning,
Verlicht de nacht, een tijdelijke schijn,
En toont de wereld in zijn ware kleuren.

In dit tumult, waar de natuur wil pleiten,
De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap,
Een rustig droomland waar we binnenleiden.

Waarom lukt het niet om ‘De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap’ als 14e regel te plaatsen?

Mijn excuses voor de eerdere fouten. Hier is het sonnet met “De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap” als de 14e regel:

Een regenbui stort neer, een wilde haast,
Het water valt als tranen uit de lucht,
De aarde drinkt, haar dorst wordt snel geblust,
In deze dans van regendruppels, vast.

De wind die ruist, een lied vol levenslust,
De bomen buigen voor de regenlaag,
Een symfonie van de natuur vandaag,
In deze storm, die raast, een wilde must.

De bliksem flitst, een heldere verschijning,
Verlicht de nacht, een tijdelijke schijn,
En toont de wereld in zijn ware kleuren.

In dit tumult, waar de natuur wil pleiten,
De storm raast voort, de wereld lijkt in slaap,
Een diepe rust, in dromen ons geleiden.

Toen gaf ik het op. Tegen zoveel domheid was ik niet opgewassen, hoezo weet ChatGPT niet dat er een verschil is tussen 13 en 14? ChatGPT is wel kunstmatig, maar zeker niet intelligent. (Morgen meer.)

Morgen meer.