Een zomer vrij van nut (13)
Tot nu toe in Een zomer vrij van nut: in het vroege voorjaar van 2027 is de jonge universitair docente Sanne de Bree begonnen bij de afdeling Nederlandse Taal en Cultuur. Maar er is niets meer te doen. Studenten komen niet meer naar college omdat de kunstmatige intelligentie in hun oor alles wat ze moeten weten toch wel voorzegt. Artikelen kunnen ook beter geschreven worden door chatbots. Wat nu?
‘Koffie!’ Als Sanne wakker werd, maar voor ze zelfs maar haar ogen opendeed, sprak ze al tegen de stem in haar oor.
‘De koffie is op’, zei de stem. ‘Ik heb hem wel besteld, maar het wagentje komt pas over een half uur langs. Ik wist niet dat je nu al wakker zou zijn.’
De stem klonk verontschuldigend.
‘Weet je’, zei Sanne. ‘Ik heb besloten mijn leven te veranderen. Het heeft misschien geen zin meer om nog artikelen te schrijven, maar het heeft natuurlijk nog wel zin om na te denken.’
‘Dat klinkt als een belangrijke beslissing in je leven’, begon de stem. ‘Het is waardevol…’
‘Stop!’ Sanne ging nu rechtopzitten. ‘Zorg jij maar voor koffie, ik hoef geen levenslessen.’
De stem zweeg en bleef zwijgen terwijl Sanne zich douchte en een beschuitje at met aardbeienjam. Na een half uur kwam inderdaad het karretje met boodschappen. Ze werden via het raam automatisch naar binnen gehesen. Een robotarm pakte de aangereikte doos uit – toen het een capsule in het koffieautomaat wilde doen, zei Sanne ‘laat dat! ikke zelf doen!’ Ze pakte de capsule uit de robothand, die stil was blijven staan en alleen de grip wat minder sterk had gemaakt, en stopte hem zelf in het apparaat, dat onmiddellijk begon te zoemen. Ook dat ging automatisch, maar toch had Sanne het idee dat ze zelf koffie had gezet.
‘Oh, nee!’ Ze was het kopje vergeten. Een nieuwe capsule. Een espressokopje uit de vaatwasser en onder het koffieapparaat. ‘De beste koffie in weken.’
‘En nu nadenken maar!’ Ze had de indruk dat er iets ironisch doorklonk in de stem. Ze besloot het te negeren en te zwijgen.
‘Zal ik je een column voorlezen?’ zei de stem. ‘Van je favorieten heeft Karin Amatmoekrim net een nieuwe ingestuurd… nou, dan niet.’
‘Kop dicht!,’ zei Sanne. Ze deed haar jas aan, en ging de straat op. Op naar het koffiehuis waar haar studenten vrijwel altijd te vinden waren.
Weet je. Ik heb besloten mijn leven te veranderen. Het heeft misschien geen zin meer om nog artikelen te schrijven, maar het heeft natuurlijk nog wel zin om na te denken.
Dat klinkt als een belangrijke beslissing in je leven. Het is waardevol om na te denken en te reflecteren, zelfs als je misschien geen artikelen meer wilt schrijven. Verandering kan een positieve stap zijn om nieuwe doelen te stellen en te groeien als persoon. Als je meer wilt praten over je plannen of als je vragen hebt, sta ik hier klaar om te helpen en met je mee te denken. Wat zijn enkele van de gedachten of doelen die je hebt voor je nieuwe levensfase?
Laat een reactie achter