• Dorpsoudste de Jong stond vroeger bekend om zijn ultrakorte gedichten, maar in zijn nieuwe bundel Stuk hout is daar geen sprake meer van. Hieronder twee van de kortere daaruit.
Aankomst
Aankomst is het moment
dat de treindeuren piepend opengaan.
Of is er pas sprake van aankomst
als je voet het perron raakt,
je de tegendruk voelt,
door de schoenzool heen?
Moet de andere voet er ook bij?
De eerste ademteug op vreemde bodem,
is dat aankomst?
Of moet je eerst rustig staan,
de koffer neerzetten,
en om je heen kijken?
De velden zien, het dorp verderop,
de stoffige weg ernaar toe.
Is dat het moment
dat je werkelijk
aangekomen bent?
•••
De juichtoon die opsteeg
De juichtoon die opsteeg,
of elk moment nu toch
te horen moest zijn, opklinkend
uit de kale berken,
de lage eiken, konijnenholen.
Het water dat in alle rust
diepblauw te schitteren lag.
Het pad dat kronkelend tevreden was
met onze aanwezigheid, of net zo lief
verdween voor de rest van de dag.
Er knarste wat grind.
Ik weet nog dat ik het knarsen hoorde
van grind onder een schoen.
Enkel dat geluid, zonder dat er iemand bewoog,
van steentjes die even gaan verliggen.
Dorpsoudste de Jong (1963)
uit: Stuk hout (2023)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Hansko Visser zegt
ik heb het stuk hout,
en ik ben er blij mee.
eromheen draaide ik
een hulpeloze pirouette
in niemandsland,
en dat werkte.
wat een mooi boekje.