• Een typisch jarenzestiggedicht van de verder onbekende Wim van Rees.
Een staande toekomst
het kerkhof is vol
in Morteau (dép. Doubs) zullen de
mensen staande begraven worden
M’lle R. is zojuist begraven
(un accident)
zij is de laatste die mag liggen
wij hebben altijd geploeterd en hard gewerkt
zeggen de boeren
wij willen liggend begraven worden
(aldus de afgevaardigde van de boerenpartij)
niet te grof
men behoort de dood met discretie te behandelen
jullie arbeiders zijn het staan gewend
(aldus de voorzitter van de raad. Lib.)
het industrieterrein ten westen van de graven
zullen we niet annexeren zegt m. le maire grootindustrieel
de raad knikt en gaat vast staan.
Wim van Rees (?-?)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter