• ‘Ik trek een binnenplaats in mij over’ staat in Een ronde bol een ronde bol, de nieuwe bundel van Peggy Verzett.
Ik trek een binnenplaats in mij over
Buiten
in de stahand van het land, staat seizoensbruidje winterregel
het schaap eet van haar rug haar anker
alle schermen vernietigt
zalig zal de toendra kunnen liegen — hoe zalig zal de toendra liegen?
zalig zal de toendra liegend een beauty zijn om dit schaap heen!
zalig zal de toendra liegend een beauty zijn
wanneer jouw vuuramandelen erover rollen
verraden hoe groot de ruimte werkelijk is!
want het parcours van de dag, hoeveel jonge kamers
kaken bezitten en poesjes elkaar likken of omvallen in de straat
het bos draagt in de verte twee gedichten, grote bomen steken
uit boven het omringende land en het zingen van vogels
is nog onafhankelijker dan de plantarmen, een enorme houten
haspel staat met zwarte rubberen slangen er omheen gedraaid;
‘zwarte omlijningen zijn onnodig’, zeggen dat iets dit is of dat,
aaah, je wangen blijven slapende oude directrices —
vissen dragen zich in spreeuwen uit
zwermen op en zien kapsels rossige overtuigingen bloeden
van alcoholische flessen rijst grote oom met zijn pamfletten,
en het asfalt van de weg blijft zen, laat zich bezoeken door iedereen
nieuwe detailmeisjes spreken af, de regen valt in de zichzelf
masserende harten putoogjes regenend
hoor je onsterfelijken spelen met hun jas?
Peggy Verzett (1958)
uit: Een ronde bol een ronde bol (2023)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Chris zegt
Wil iemand dit gedicht even uitleggen?