Interview met Dóri, Hongaarse promovenda, over haar bezoek aan Leuven
Dóri Tóth is derdjejaars PhD-student Nederlandse taalkunde aan de ELTE. Ze doet onderzoek naar pragmatische markers, zoals de woorden “hoor, kijk, luister, weet je en zeg”, die de betekenis van een uiting veranderen. Ze is een maand in Leuven geweest, waar ze in het Collegium Hungaricum verbleef en meehielp met activiteiten organiseren en onderzoek deed naar de geschiedenis van het studentenhuis. Daarnaast heeft ze ook veel gereisd door België en het land verkend.
Laten we een paar vragen stellen om meer over haar ervaring te weten komen.
Wat waren jouw eerste indrukken toen je aankwam in Leuven?
Ik vond dat sommige mensen daar iets afstandelijker waren dan in Nederland, en dat de verwarming lager stond dan in Hongarije, dus ik had het altijd koud. Maar wat de positieve dingen betreft, vond ik de meeste gebouwen mooi en goed onderhouden en de straten netjes. De mensen in de bibliotheek waren ook heel vriendelijk.
Heb je eenmaal daar ook nog wat lokale lekkernijen geproefd?
Op Duolingo ontdekte ik dat er een typisch Oost-Vlaamse lekkernij is, genaamd Cuberdon. Ik wilde dat proeven, maar het was niet zo lekker als ik had verwacht, het smaakte naar zeep. Aan de andere kant at ik heel veel Belgische chocolade, wafels en friet, die ik heerlijk vond.
Je vertoefde in het Collegium Hungaricum, zou je iets kunnen vertellen over de geschiedenis van dit studentenhuis?
Het studentenhuis was opgericht in 1949 voor Hongaarse vluchtelingen die in Leuven studeerden. Maar het werd beroemd tijdens de vrijheidsstrijd van 1956 in Hongarije, toen kwamen er zo’n 200 Hongaren aan de universiteit studeren. István Muzslay, de directeur van Collegium Hungaricum, regelde dat de nieuwe vluchtelingen onderdak kregen en dat ze zich konden inschrijven als student. Sommige vluchtelingen werden docenten aan de universiteit en anderen kregen nog hogere posities.
Hoe was het studentenleven in het Collegium Hungaricum en wat waren jouw taken daar?
Er waren ook internationale studenten, uit België, Ierland, Moldavië, en Portugal, dus de voertaal was Engels. Het studentenhuis was heel dichtbij de universiteit maar toch waren ze altijd laat, dus ‘s morgens waren ze nogal gehaast. Maar ’s avonds toen de meeste studenten terugkwamen was het heel gezellig, de studenten kookten samen en speelden spelletjes. Ik moest de sociale platformen beheren dus ik maakte heel veel foto’s van hen, en ik vertaalde een plakkaat over de geschiedenis van het studentenhuis.
Heb je nog tips voor (PhD) studenten die ook graag naar België op uitwisseling willen?
Neem veel truien mee en bereid je erop voor dat het altijd kan regenen. Hou er ook rekening mee dat hier Vlaams wordt gesproken, en dat is een beetje anders dan het Nederlands dat we hier horen. Maar het is een goede ervaring en ik moedig iedereen aan om daarheen te gaan.
Laat een reactie achter