•• Uit Lichtvang, de nieuwe bundel van Allard Schröder.
Land van herkomst
Lieve kinderen, kijkt allen
naar de zee en leert haar vrezen.
Buigt allen voor haar donkere golven,
en luistert deemoedig naar wat ze zeggen,
Luistert naar het almaar mompelend water
dat almaar aanspoelt en aanspoelt
en almaar aanspoelend gruizig zand van rotsen slijpt
en slijpt en slijpt en almaar slijpt.
Laaglanders, zwerfvuil, lotelingen,
verjaagden uit het paradijs, die de mensen zijn,
stil verlangend naar de herbevlezing van hun dunne ziel.
Druipend spek, calcium, kalium, zeep en water
en dan nog wat kopspijkers: ziedaar, ons huis.
Hoort, hoort het gruis van het holoceen
tussen de tanden knarsen.
De wereld is koud als steen
en steeds voller van gruis, van
grijs, grijs gruizig grijs gruis.
Gruis, alles is gruis, niets dan gruis.
Vlucht terug in de armen van de zee,
de altijd vloeiende, beweeglijke,
de stormende, toornige.
Laat ze je in haar schoot opnemen,
alsof je nooit hebt bestaan.
Allard Schröder (1946)
uit: Lichtvang (2024)
Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter