Achelse kluis

Hemelsbreed de middag over de hei,
de torenhaan blijft met de hemel
on speaking terms, de aarde
gaat zich liturgisch te buiten
aan rogge en gerst,
bier en roggebrood communiceren.

Monniken geloven nog bij het leven,
eten zich dood aan stilte,
drinken de tijd als een vloed
die nooit afneemt, hun blik op oneindig
vegen zij de wereld, een lastig vuiltje,
uit hun ooghoek.

Kastanjes ontsteken hun kaarsen
op de binnenhof mengt zich een geur
van metten en lauden, de dag wordt heel
bij het rijpen van de completen.

Lou Vleugelhof (1925-2019)

---

Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox