Verlangen
Ik droom van bergen, die ten hemel reiken,
Bedekt met sneeuw, rein als een kinderziel.
Ik droom van bosschen, donker, ondoordringbaar,
Waar nooit een enkle zonnestraal in viel.
Van meren, diepblauw als der liefsten oogen,
Die tot zich trekken met een wondre kracht,
Waar zachtjes gondels over heene glijden,
En liefde droomt in mooie manenacht.
Mijn leven gaat door donker-grijze straten
Met drukke menschen, altijd droef en druk.
Maar in mijn hart klaagt al maar dat verlangen
Naar ’t verre land van zuiver-stil geluk.
••
Herinnering
Scherp verstand wist te verzamelen
klaar bewezen grief op grief.
’t Domme hart kon enkel stamelen
‘k heb je lief, ik heb je lief.
Annie Salomons (1885-1980)
Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Laat een reactie achter