
Ik las Onveranderlijk zichzelf, de zojuist verschenen biografie van Arthur van Schendel door Rob Groenewegen, nog niet. Ik bladerde, zoals ik dat altijd eerst bij biografieën doe, ik bekeek het notenapparaat, het overzicht over de geraadpleegde literatuur, het personenregister en dat soort dingen, vooral om te zien of het allemaal een beetje netjes gedaan is, zodat ik ook met een goed gevoel kan gaan lezen als dat nuttig en nodig is.
In het personenregister zocht ik wat namen, waaronder die van Rudolf Triebels. Ooit, in 1998, publiceerde ik in het tijdschrift Onvoltooid Verleden een biografische schets van deze Triebels en zijn oudere broer Maurits. De schets was bedoeld voor het Biografisch Woordenboek van het Socialisme en de Arbeidersbeweging in Nederland (BWSA), ik schreef hem toen ik nog namens mijn toenmalige werkgever, het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG) in Amsterdam, in de redactie van dat lexicon zat. Toen ik die redactie moest verlaten – het verhaal daarover komt in mijn sappige memoires – trok ik de schets terug en legde hem voor aan de redactie van Onvoltooid Verleden, waar het stuk in aflevering 3 van de jaargang 1998 verscheen. De broers waren actieve socialistische studenten, vandaar het belang voor de geschiedenis van de linkse beweging.
Stamgast
Over die schets ben ik nu best tevreden. Het was nog grotendeels handwerk, zonder veel online hulpmiddelen, geen Google, geen Wikipedia, geen Delpher – etc. Wie nu Google, Wikipedia, Delpher of de zogenaamde AI gebruikt om meer te weten te komen over de broers Triebels komt niet veel verder dan ik midden jaren 1990. Veel van wat je vindt over Maurits Triebels heeft mijn artikel als bron, over Rudolf Triebels blijft de informatie minimaal. Ik hoopte een beetje dat de biografie van Rob Groenewegen mij meer nieuws over hem zou leren, maar dat is helaas niet zo. Triebels wordt als ‘jeugdvriend’ vermeld, hij was getuige bij het tweede huwelijk van Van Schendel, hij was als twintiger met hem en andere schrijvers en journalisten stamgast in een Amsterdams etablissement en bezocht in de jaren 1920 diverse keren Van Schendel in diens huis in Italië. Nieuw voor mij waren de portretten van Triebels: een foto en een tekening van Toorop waarop hij met Van Schendel schaakt.
Het zou kunnen dat niemand van de lezers van de Van Schendel-biografie denkt: wie was die Rudolf Triebels nou eigenlijk? Maar voor het geval dat, deze gratis voetnoot bij die biografie.
Dank voor het aanhechten van deze voetnoot.
In het nawoord van de biografie heb ik opgemerkt dat de ruimte die ik had om overal (en aan iedereen) aandacht aan te schenken beperkt is geweest en dat de keuzes die ik gemaakt heb (dus) aanvechtbaar zijn.