Over de mishandeling van het boek van Anton de Kom

In het voorjaar van 1934 verscheen te Amsterdam bij uitgeverij Contact het boek Wij slaven van Suriname, van de activist en verzetsstrijder Anton de Kom (1898-1945). In dit boek wordt de koloniale geschiedenis van Suriname geschetst, vanuit het perspectief van een Surinamer. Goed gefundeerd en geannoteerd verhaalt De Kom in Wij slaven van Suriname van uitbuiting en mishandeling, marteling en moord. Systematisch en eeuwenlang hebben de Nederlandse kolonisten in Suriname alles in het werk gesteld om zoveel mogelijk winsten te behalen, ten koste van het afschuwelijke lot van honderdduizenden tot slaaf gemaakten. Het indringende relaas van De Kom maakt diepe indruk.
Het boek werd destijds wel opgemerkt, maar verloor weer aan belangstelling, doordat ander nieuws de aandacht opeiste. Echt een verandering teweeg brengen zoals De Kom ongetwijfeld gehoopt heeft, deed het boek in elk geval niet. De Tweede Wereldoorlog brak uit, Anton de Kom werd vermoord in 1945, vergetelheid lag in het verschiet. Maar zie: Surinaamse studenten (her)ontdekten het boek aan het eind van de jaren zestig en ze maakten voor eigen gebruik in eigen beheer eenvoudige nieuwe uitgaven van de tekst op de stencilmachine. In 1971 volgde een eerste reguliere herdruk, opnieuw bij Contact in Amsterdam, tegenwoordig Atlas Contact .
Die herdruk bevatte tientallen wijzigingen ten opzichte van De Koms oorspronkelijke tekst. Zonder verantwoording, zonder verklaring. Merendeels gaat het om weinig betekenisvolle verschillen en de strekking van Wij slaven van Suriname blijft recht overeind. Maar het is toch vreemd dat woorden of zinsdelen werden veranderd of weggelaten. Wie heeft die tekst geredigeerd? En waarom zijn die veranderingen aangebracht? Eén voorbeeld: De Kom schreef “Van loon was nergens in Suriname sprake, tenzij men de ellendige, door ongedierte vergiftigde krotwoning, het schrale voedsel en de armelijke voddenkleeding als zoodanig aan zou willen merken.” In de herdruk uit 1971 is de zinsnede ‘en de armelijke voddenkleeding als zoodanig’ weggelaten.
Beterschap
Sinds De Kom en zijn boek onderdeel zijn geworden van de Canon, zijn deze als een komeet gestegen in de publieke opinie. Er verscheen een biografie, een boek óver Wij slaven van Suriname, een uitgave in eenvoudig Nederlands en het boek werd vertaald. De herdrukken van het boek door uitgeverij Atlas Contact volgden elkaar op, met steeds kortere tussenpozen en met steeds meer voorwoorden van publicisten die het belang van het boek onderstreepten.
In het voorjaar van 2025 (het jaar waarin wordt herdacht dat Anton de Kom 80 jaar geleden overleed) werd het boek gratis weggegeven door de gemeente Amsterdam aan inwoners van de hoofdstad. Op zich een goed ding – maar inmiddels is het aantal verschillen in vergelijking met de oorspronkelijke druk met nog tientallen vermeerderd. En daar zitten toch wel heel rare en soms ook uiterst pijnlijke verhaspelingen bij. En wat erger is: citaten uit de zonder uitzondering corrupte herdrukken zijn ook aantoonbaar overgenomen in boeken óver Anton de Kom en óver zijn boek Wij slaven van Suriname.
Toen uitgeverij Atlas Contact hierop is gewezen gaf men aanvankelijk te kennen niet op de hoogte te zijn van de genoemde verschillen. Maar na enige verduidelijking kon natuurlijk niet anders dan worden erkend dat dit wel zo was en er werd beterschap beloofd. Op het aanbod aan uitgeverij Atlas Contact om hieraan een bijdrage te leveren is niet gereageerd.
Onwaarschijnlijk
In november 2025 was het de beurt aan de gemeente Den Haag om een gratis editie uit te delen van Wij slaven van Suriname. Het is de drieëndertigste druk. En het moet gezegd: de uitgever heeft woord gehouden. Op enige tientallen punten is de tekst weer in overeenstemming gebracht met het origineel zoals Anton de Kom dit zelf heeft geschreven. Dit is in het boek verder niet vermeld, laat staan dat blijkt wie deze verbeteringen heeft aangebracht en op grond van welke uitgangspunten.
Bovendien: behoorlijk uitgevoerd is de hersteloperatie allerminst. Want het aantal verschillen met de oorspronkelijke uitgave beloopt nog altijd bijna 100. Nog een voorbeeld? In de eerste druk uit 1934 staat: “… zoodat men meende voor de beplanting van 3000 h.a. met f 750.000 te kunnen volstaan.” In de 33ste druk uit 2025 (blz. 175) staat: “… zodat men meende voor de beplanting van driehonderd hectare met f 750.000 te kunnen volstaan.” Dus 3000 hectare wordt driehonderd!
Nogmaals: verreweg de meeste inconsistenties en verschillen tasten de strekking van het boek niet aan, en zijn hier een daar zelfs verbeteringen, wat samenhangt met de ontwikkeling van het taalgebruik. Maar dan nog zouden dergelijke ingrepen in de tekst moeten worden verantwoord. Nu staat op blz. 4 van de gratis Haagse uitgave dat ‘een historisch literair werk ongemoeid moet worden gelaten’. Dat is met dit belangrijke boek dus juist niet gebeurd.
Het ware beter geweest als de gemeente Den Haag de tekst zorgvuldig op juistheid had laten controleren voordat deze wordt gedrukt en gratis uitgedeeld. En dat ook nog eens in de maand dat Suriname’s 50-jarige onafhankelijkheid werd gevierd! Voor Anton de Kom en zijn boek is er weinig te vieren. Het wachten is op de wetenschappelijke editie waaraan wordt gewerkt. Maar dat die gratis zal worden weggegeven is onwaarschijnlijk.
Noot: Bij Artistiek Bureau in Groningen is een publicatie over dit onderwerp in voorbereiding.
Dit stuk verscheen eerder op Caraïbisch Uitzicht
Laat een reactie achter