80 jaar Gerrit Komrij
03-12-2024
Wie geen aandacht krijgt – of naar zijn mening niet genoeg – gaat zich aanstellen. Hij doet gek om in vredesnaam maar in het middelpunt van de belangstelling te staan. Zich aanstellen is veinzen uit ijdelheid. Of uit eenzaamheid. Of uit verwarring.
Bron: ‘Aanstellerij’ in Humeuren en temperamenten (1989)
29-11-2024
Op een normale dag denkt men van zichzelf dat men het middelpunt van het heelal is. Dat is normaal, dat is vanzelfsprekend. Maar op een absurde dag beseft men dat men in dat heelal niets is, het is nauwelijks een besef te noemen, maar het Niets is er, je bent erdoor omringd, je bent eronder bedolven, als onder een vederlichte, alles verpletterende donzen deken.
Bron: 'Quia absurdum' in Intimiteiten (1993)
28-11-2024
‘Ik heb liever dat men mij de waarheid in het gezicht slingert, dan dat men mij met stijl bedriegt,’ hoor ik de heer Rechtdoorzee uit Dapperdorp verzuchten. Nu, als ik om een waarheid verlegen zou zitten, ik zou die liever toegeslingerd krijgen door iemand die van slingeren af weet en die daarvoor zijn mooist mogelijke slinger heeft uitgezocht.’
Bron: ‘Verhult stijl de waarheid?’ in Intimiteiten (1993)
26-11-2024
Dat de mensheid het zo lang met elkaar uithoudt heeft, dunkt me, van alles te maken met het feit dat we regelmatig de waarheid uit het oog verliezen. Dat we liegen, huichelen, poetsen.
Bron: ‘Verhult stijl de waarheid?’ in Intimiteiten (1993)
25-11-2024
Verhult stijl als vormelijkheid de waarheid? Is stijl in die zin niet dikwijls ook het apenpakje van de leugen? Dan zou men eerst moeten nagaan of het wel zo heel, heel wenselijk is dat mensen elkaar conform de waarheid benaderen.
Bron: ‘Verhult stijl de waarheid?’ in Intimiteiten (1993)
24-11-2024
Dat hele complex van omgangsvormen, vormgeving... ach, ik vind een wereld waarin mensen zich zachtaardig ruisend langs elkaar hen bewegen nu eenmaal aangenamer dan een wereld waarin dikke puistenkoppen elkaar een mes in de rug steken.
Bron: ‘Verhult stijl de waarheid?’ in Intimiteiten (1993)
23-11-2024
Stijl is geen bewuste ‘oefening’ voor me, niet iets waar ik nu zo druk mee in de weer zou zijn, niet iets wat tussen mij en de taal staat. Het is vooral een kwestie van hoffelijkheid. Men affronteert anderen niet met de vuile was of met rauw materiaal. Men zorgt ervoor anderen niet met schelle klanken te kwetsen.
Bron: ‘Verhult stijl de waarheid?’ in Intimiteiten (1993)
22-11-2024
Zo neem ik – op anderen lettend – weer waar dat veel mensen ongevoelig zijn voor stijl en dat het boerenpummels zijn. Vooral, eerlijk gezegd, als ze zich verbeelden ook nog iets te vertellen te hebben.
Bron: ‘Verhult stijl de waarheid?’ in Intimiteiten (1993)
21-11-2024
Ik denk dat het bezit van een ‘stijl’, om het maar eens deftig te benoemen, vooral iets is wat door anderen wordt waargenomen. Zelf heb je er nauwelijks erg in. In je eigen stijl, bedoel ik.
Bron: ‘Verhult stijl de waarheid?’ in Intimiteiten (1993)
20-11-2024
Als ze al vinden dat ik mooi schrijf, ik die er niet mijn best voor doe en voor ’s mallemoers kont maar wat aanfröbel, met een eindje potlood op een aangewaaid A-viertje, wat moet dan in godsnaam de standaard zijn?
Bron: ‘Verhult stijl de waarheid?’ in Intimiteiten (1993)
