Robert Anker overleden. Seigneur? (3) Dit is het laat seizoen. Mijn boom draagt van zijn bloei de vruchten, maar geen plof in gras die ruimte maakt, bereikt mij achter het glas. Ik dacht toch wel dat ik het was. Het is voorbij. De dagen zijn op orde. Herinnering zwerft als ziekte door het huis (witte zeilen, blauwe zee, jij!). Bemost is het balkon, mijn … [Lees meer...] overGedicht: Robert Anker – Seigneur?

Robert Anker overleden.   Heimwee naar de eerste woorden De muze kent misschien geen babel maar ze kende mij ze toetste met haar vingertoppen woorden in mijn stel gewone woorden losgetikt uit wat ineens bestond: de taal akker beekje ochtend straatweg wind een koelte ruisend kwam het aan ik stond bij het raam het licht was zuidelijk het werden deuren naar een … [Lees meer...] overGedicht: Robert Anker – Heimwee naar de eerste woorden

Robert Anker is gister overleden.   Terwijl hij en na zijn werk van 7 tot 6 bij een baas zaagsel in zijn haar moest hij een uur op de fiets maandag tot en met vrijdag zes jaar lang Dat Joyce toen al en Kafka stierf Musil schreef het centrum uit de wereld Dat Proust de nieuwe eeuw begon met de herinnering Dacht hij aan de toekomst langs de geurende … [Lees meer...] overGedicht: Robert Anker – Terwijl hij

Wie zou de VSB-poëzieprijs krijgen als het weer 1917 was? Deze week aandacht voor vijf in 1916 verschenen bundels, toegelicht door een vakkundige jury, met aan het eind een verkiezing van de beste bundel. Vandaag als laatste Lente-maan van P.C. Boutens, ingeleid door Coster zelf, die behalve onderstaand gedicht nog vijf andere uit de bundel koos. En nu - ik ben niet meer … [Lees meer...] overGedicht: vsb-prijs 1916 – P.C. Boutens

Wie zou de VSB-poëzieprijs krijgen als het terug 1917 was? Deze week aandacht voor vijf in 1916 verschenen bundels, toegelicht door een vakkundige jury, met aan het eind een verkiezing van de beste bundel. Vandaag als vierde Music-Hall van Paul van Ostaijen, ingeleid door dichter Dirk Vekemans, die behalve onderstaand gedicht nog vier andere uit deze bundel koos. Juffer … [Lees meer...] overGedicht: vsb-prijs 1916 – Paul van Ostaijen

•• Wie zou de VSB-poëzieprijs krijgen als het weer 1917 was? Deze week aandacht voor vijf in 1916 verschenen bundels, toegelicht door een vakkundige jury, met aan het eind een verkiezing van de beste bundel. Vandaag als derde De wandelaar van Martinus Nijhoff, ingeleid door taalkundige Marc van Oostendorp, die behalve onderstaand gedicht nog vijf andere uit deze bundel … [Lees meer...] overGedicht: vsb-prijs 1916 – Martinus Nijhoff

Wie zou de VSB-poëzieprijs krijgen als het weer 1917 was? Deze week aandacht voor vijf in 1916 verschenen bundels, toegelicht door een vakkundige jury, met aan het eind een verkiezing van de beste bundel. Vandaag als tweede Herscheppingen van Aart van der Leeuw, ingeleid door dichter en Tortuca-redacteur Peter Swanborn, die behalve onderstaand gedicht nog vijf gedichten uit … [Lees meer...] overGedicht: vsb-prijs 1916 – Aart van der Leeuw

Wie zou de VSB-poëzieprijs krijgen als het weer 1917 was? Deze week aandacht voor vijf in 1916 verschenen bundels, toegelicht door een vakkundige jury, met aan het eind een verkiezing van de beste bundel. Vandaag als eerste Zingende stemmen van C.S. Adama van Scheltema, ingeleid door dichter Alfred Schaffer, die behalve onderstaand gedicht nog vijf gedichten uit deze bundel … [Lees meer...] overGedicht: vsb-prijs 1916 – C.S. Adama van Scheltema

Kamelen Langs het stervend goud der horizon Gaan op slanke wereldwijze benen De kamelen, plotseling verschenen, Naar het wachtend water van de bron. En hun hals reikt ver vooruit naar 't doel, En hun neuzen staan gevleugeld open, Dédaigneus en adellijk. Zo lopen Joodse rabbi's soms door 't stadsgewoel. Dorstig dravend en door niets belet, Laten zij nochtans hun … [Lees meer...] overGedicht: Bertus Aafjes – Kamelen

Het ezeltje Er draaft een ezeltje door 't gat der nacht, Met op zijn rug een meisje in het zwart, Stijf ingewikkeld in haar vreemde dracht. En 't ezeltje draaft haaprend en toch hard. Het is onwerkelijk als damp die trilt Of als een stukje film van jaren her, Dat voor het oog als in een koortsdroom rilt. Waar gaan zij heen en moeten zij nog ver? En zoeken zij een … [Lees meer...] overGedicht: Bertus Aafjes – Het ezeltje

Tilburg, 29 januari: LichteGedichtenDag. Atilla “Poeh, wat een opgave Taal is zo simpel niet Neem nu bijvoorbeeld ‘Ik kan’ en ‘ik ken’” Dacht, met een blik in zijn Lagereschoolschrijfschrift Destijds de jonge Atilla de Hen Frank Fabian van Keeren (1984) … [Lees meer...] overGedicht: Frank Fabian van Keeren + Peter Knipmeijer – 2 lichtgedichten

Kind in sneeuw De sneeuwvlinders fladderen wild laag langs het betonnen plafond en vinden geen uitweg dan sterven, het pad nergens heen wordt al slik. Maar ’t gras is een pasverschoond bed, de lakens nog koud en kraakwit, waarop met een o in de mond – een noot voor zijn kaken te groot – en kogels van ogen zo rond het kind als een eekhoorn doodstil zich maar te … [Lees meer...] overGedicht: Herluf van Merlet – Kind in sneeuw

De kersentuin of een andere tuin Met de samovar onder seringen De nacht zien met helder oog Nu vogels hun nesten wiegen In slaap achter netten van dauw Zie beemden ontvangen het voorjaar De wereld bloeit zonder geluid De nacht speelt zijn glazen toeter De dag heeft een heldere bijl Maar buiten dit park is het anders Het rijk heeft twee ogen van schaduw En water … [Lees meer...] overGedicht: Jaap Harten – De kersentuin of een andere tuin

Uit Leger, het debuut van Mieke van Zonneveld. Ze won met dit gedicht de Turing-wedstrijd 2014. Nee Soms was er een aarzeling. Een kleuter op het strand die met zijn emmertje uit wassen ging. Ik zei ik ben niet vies maar toch bedankt. En hij: natuurlijk ben je vies geworden, overal ligt zand. Ik werd lamlendig wakker. Op al mijn wegen nooit één teken maar in dromen … [Lees meer...] overGedicht: Mieke van Zonneveld – Nee

Schaatsenrijden Glad en wijd ligt het ijs in een veeg wit en grijs en de lucht, tastbre kou, is gestolpt onder blauw. En mijn schaats met een kras als een schot onder glas trekt een veervormig spoor van mijn voet uit te loor. Ik scheer scheef op het vlak langs een donkerblauw wak, na een sprong voor een scheur als een koord, schiet ik voort op het staal en ik … [Lees meer...] overGedicht: Clara Eggink – Schaatsenrijden

Boerenzondag Hier ligt de zondag in de bijbel open: de tafel met het boek, de vrouw die leest, de boer - die onverhoedse regens vreest - bij 't raam, in blauwe kiel met witte knopen. De vrouw bij God, de man steeds bij het werk, elkander vreemd en toch elkaar genegen, zoals door 't raam de vrome, kleine wegen: elk komt van ver en eindigt bij de kerk. En later, … [Lees meer...] overGedicht: Max Dendermonde – Boerenzondag

Zelfgevoel Ik vier alleen mijn ziele-sabbathsrust, Kalm in mijn kamer binnen blinde muren, In 't gemelijk genot van ledige uren, Waarin mijn wrevel langzaam wordt gesust. Zoo zit 'k eerst lijdzaam en maar vaag bewust Een ganschen middag voor mij uit te turen, En proef mijn luiheid, 'dat zij lang moog duren, Bij korte teugen met verfijnden lust. Maar als een … [Lees meer...] overGedicht: Jan Veth – Zelfgevoel

De Stille Nacht De Nacht is stil. Zoo wijd als mijn oog ziet Hangt aan de lucht nu geen bloedende schijn Van een Stad. Oovral rust. De sterren zijn Rondom de maan roerloos. Zij tinklen niet. Dit is de vrede, dien ik zocht. Nooit vond Ik vrede in u. En nu haat ik u, Stad, Teedre stad, wreede stad. Ik haat de schat Van al uw lust, die harten drijft en … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Israël de Haan – De stille nacht

Uit De tere bloemen van het verstand, de tweede bundel van Myrte Leffring.   Gedachteloze dagen volgden een vrouw op een brug alles hield op te bestaan en de wind waaide het water stroomde regenwormen ploegden zich door de bewegende aarde vogels maakten nesten mensen sloten vriendschappen of begonnen een oorlog om niets om macht, om eer, om … [Lees meer...] overGedicht: Myrte Leffring – Gedachteloze dagen volgden

Nieuw in de DBNL: Herman de Man, Prudens Van Duyse, en J.A. De Laet – en meer.   Drinklied Makkers, schenkt de kelken vol, Vol tot aan den rand! Heden wil ik vroolik zijn! Heden sisse en schuim' de wijn! 'k Heb de smart vermand! Makkers schenkt de kelken vol, Vol tot aan den boord! Heden klinken lied en lach! Van mijn lief sinds jaar en dag Heb ik niets … [Lees meer...] overGedicht: Jan Alfried de Laet – Drinklied

Dit door Dirk Vekemans uitgezocht gedicht is “een proloog bij ‘verval’, een cyclus van 10 gedichten met schilderijen ‘van CB’ die in 2017 zal verschijnen”. . Proloog ‘Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum’ Ovidius, Metamorphosen I, 5 Chaos was het Al, geen Woord sprak iets tot leven, Dag was nacht, nacht dag, zee land, land zee, Mat, dof & grijs … [Lees meer...] overGedicht: Dirk Vekemans – Proloog

In de hoogte (X) Zo, jongen, ben je daar? ’K heb lang gewacht. Neen, excuzeer je niet: ik had de tijd; Als achter me, ligt vóór me de eeuwigheid, En 'k wist, je kwam. ’K had 't zelf zo uitgedacht. Neen, mij is niets te klein: ik houd de wacht, Als ’t wazig glansje langs een herfstdraad glijdt, En als de duiz’ling op kometen rijdt Door ’t steilhellende stadion van de … [Lees meer...] overGedicht: J.A. Dèr Mouw — In de hoogte (X)

31 december Het feest van oudejaar, met drank en eten Met tranen, kussen - vuurwerk bovendien Het meest uitbundig vierde dat misschien Mijn ome Niels - ik zal hem nooit vergeten De laatste keer nog, na een glas of tien Was hij weer zo rumoerig en bezeten Alsof hij van tevoren scheen te weten Dat hij het nieuwe jaar maar kort zou zien 't Werd twaalf uur, het … [Lees meer...] overGedicht: Ivo de Wijs – 31 december

Epiloog Vergeet het jaar dat u weemoedig maakt, Vergeet het jaartal dat u heeft doen beven, Vergeet de helden die voor ’t voetlicht sneven, Vergeet het ziekbed waar gij hebt gewaakt. Niets is er dat niet in ’t vergeetboek raakt, Waar zichtbaar slechts het jaar staat opgeschreven Waarin wij fel en onnadenkend leven, Zodat men opgelucht het blaad’ren staakt. Maar … [Lees meer...] overGedicht: Simon Vestdijk – Epiloog