•• Vanwege de Week van het Nederlands deze week vijf gedichten over (de Nederlandse) taal. Als vierde een gedicht van Roland Jooris. Over het Gents. Gents Het hekelt wat hetzegt, het heeft een ruigehuid, het drukt zich eigenzinnigin het gemonkel van zijn weerzinuit, het kruidt zijn kolorietmet soms wat ijdel Frans, hetkoestert zich in een malsetongval die het alles tot … [Lees meer...] overRoland Jooris • Gents
Edwin de Groot – De schijn van onbevlekt
•• Vanwege de Week van het Nederlands deze week vijf gedichten over (de Nederlandse) taal. Als derde een gedicht van Edwin de Groot. De schijn van onbevlekt ik herinner mij nog dat de postbode afscheid nam van zijn gleufhij kreeg er een inwerp-opening voor terugde post lag niet anders op de mat dat ik werkte met, ik zei mongooltjes, voor de drumband uitik liet ze, ik … [Lees meer...] overEdwin de Groot – De schijn van onbevlekt
Nachoem Wijnberg • Leraar Nederlands als dode taal
•• Vanwege de Week van het Nederlands deze week vijf gedichten over (de Nederlandse) taal. Als tweede een gedicht van P.C. Hooft-prijswinnaar Nachoem Wijnberg. Leraar Nederlands als dode taal Als de enige baan die ik kan krijgenleraar Nederlands als een dode taal is — de anderen hebben het opgegevenof zijn verdwenen — begin ik met lijstjes woordendie ongeveer hetzelfde … [Lees meer...] overNachoem Wijnberg • Leraar Nederlands als dode taal
Bert Voeten • De vogels
•• Vanwege de Week van het Nederlands deze week vijf gedichten over (de Nederlandse) taal. Als eerste een gedicht van Bert Voeten, over de vergeten taal van de natuur. De vogels De vogels in het stedelijk luchtruim schrijveneen winterbrief aan de mensen in de straten. Cirkelend op het witte blad van de hemelzijn zij hun eigen letters, veren en kraakbeen. Al hun … [Lees meer...] overBert Voeten • De vogels
Victor E. van Vriesland • De weg
Gekozen gedichten bevat een ruime keuze uit het werk van Victor van Vriesland. De weg De langzame groei der seizoenenEn het rijpworden van de tijdHebben niets voor mij kunnen doen enMij nergens naar toe geleid. Ik dwaal zo vervreemd als tevorenLangs verlaten paden heen.Misschien heb ik de weg verloren —Misschien vind ik de weg alleen. Victor E. van Vriesland … [Lees meer...] overVictor E. van Vriesland • De weg
Victor E. van Vriesland • Middag
Gekozen gedichten bevat een ruime keuze uit het werk van Victor van Vriesland. Middag Dit is het einde; met haar daverende koordenPeilt de vergeefse zon het grondeloze meer.Mijn boot ligt onbeweegliijk in een hete sfeerVan glanzende eenzaamheid. Op 't stroeve lichtveld moorden Striemende branden mijn geteisterd aangezicht.Dit is het einde; want de somber loden … [Lees meer...] overVictor E. van Vriesland • Middag
Victor E. van Vriesland • Resumerend
Gekozen gedichten bevat een ruime keuze uit het werk van Victor van Vriesland. Resumerend Een lief gezicht. — Wat maakt mij zo vermoeid?O die daar staat, en gaat aan poorten kloppen —Keer maar naar uw nederig dorp terug,En rust, en zie de grasjes aan uw voet,In lentezon of flonkerende zwijgingVan maan in voornacht, groeien en tevreeSterven. En zoek geen nieuwe grote … [Lees meer...] overVictor E. van Vriesland • Resumerend
Lotte Dodion • Haiku’s
•• In Studio Haiku stimuleert Lotte Dodion de lezer met enthousisme, aanmoediging, opdrachten en voorbeelden om zelf haiku’s te schrijven. Hieronder haiku’s uit het boek en van elders. Zie ook de website. Haiku Hai! Koe. Wat sta jedaar vroeg in de wei dampendin het natte gras. • Rien Vroegindeweij de taalis een ei. de poëzie:hetkuiken. (proza: … [Lees meer...] overLotte Dodion • Haiku’s
Guillaume van der Graft • Oxford Street
Oxford Street Alles kan veranderen in een dagals de auto’s gaan grazen in de straten,mooie glanzende koeien en schapenen de verkeerslichten staan groen op gras. Engelen als cowboys ertussendoorhouden zich bezig met de paardekrachten,want God, God in het diepst van zijn gedachten,dat is een boer, dat is gewoon een boer. Hij scheurt het asfalt als een grasland open,in de … [Lees meer...] overGuillaume van der Graft • Oxford Street
Willem Hessels • O Schepper die in koelen bloede schiep
•• Willem Hessels (pseudoniem van H.A. Mulder) emigreerde naar Zuid-Afrika en werd daar een bekende letterkundige. O Schepper die in koelen bloede schiepden hamerhaai en alle diepzeedieren,de zaagvis en de slijmerige wieren,bloedzuiger, pestbacillen en poliep, en in den mens de donkre drang des bloeds,maar ook de pijn der heldere bewustheiddie hem berooft van iedere … [Lees meer...] overWillem Hessels • O Schepper die in koelen bloede schiep
Lieke Marsman • Europa, 2022
•• Vandaag is het de Europese Dag van de Meertaligheid, en daarom zijn de genomineerden van de Nederland Vertaalt Vertaalwedstrijd bekendgemaakt. Op 5 november worden de vertalingen (van onderstaand gedicht van Dichter des Vaderlands Lieke Marsman) besproken op de Grote Vertaaldag (er zijn nog kaarten) — en worden de winnaars bekendgemaakt. Europa, 2022 Angst zonder … [Lees meer...] overLieke Marsman • Europa, 2022
Constantijn Huygens • ’s Gravenhage
's Gravenhage Het heele Land in 't klein, de Waege van den Staet,De Schaeve van de Jeughd, de Schole van de Daed,Het Dorp der Dorpen geen daer yeder Steegh een pad is,Maer Dorp der Steden een daer yeder Straet een Stad is,De rondom groene Buert, het rondom steenen Hout,Des Boers verwonderingh, al komt hy uyt het woud,Des Stémans steedsch vermaeck, al komt hy uyt de … [Lees meer...] overConstantijn Huygens • ’s Gravenhage
Constantijn Huygens • Aan Mevrouw Van Merode
Aan Mevrouw Van Merode Zoet vrouwtje, wier gebed gebod is over mij,Verwacht gij nog in dicht hoe 't afgelopen zijMet mijn uitheemse reis? Ik zal z' in 't kort vertellen.Zo heb ik omgezwierd met mijn drie jonggezellen:Ter Goud' heb ik vernacht en in ons Monnikland,En op mijn Zuilichem, en aan de overkantTen Bosch en t' Eindhoven, te Bree, te Maastricht binnen,Te Luik, de … [Lees meer...] overConstantijn Huygens • Aan Mevrouw Van Merode
Simon Carmiggelt • Verliefde reiziger
Verliefde reiziger In ’t kust-pension kwam liefde hem bezoeken.Zij at haar visje en zijn hart werd warm.De zoutpot gaf hij haar met blijde charm’en hij sprak Engels zonder een woord op te zoeken. Zijn lieven thuis geraakten in het duisterwant in zijn knieën kwam een oud gevoel.Hij schertste wervend naar zijn zondig doel.Zijn nieuwe pak gaf hem 'n ongekende … [Lees meer...] overSimon Carmiggelt • Verliefde reiziger
Hans Faverey • Waar stil toen
Waar stil toende abrikozenboom stond,sta ik nu stil. Tussen de gladiolenweet ik de plek waarzij toen stond: zijwierp mij de abrikoostoe — toen. Nu, terwijl herinnering met zichdoet wat zij wil, beginnenwij opnieuw met bijten,haast tegelijk, tussen de maïsplanten: zij in haarabrikoos, ik in mijn abrikoos; terwijl de kleine vossen nog doorde wijngaard sluipen, en de … [Lees meer...] overHans Faverey • Waar stil toen
Solferino • Peter Holvoet-Hanssen
Uit Libretto, een bloemlezing uit alle “lied- en muziekdoosgedichten” van Peter Holvoet-Hanssen. Solferino Het steeg op vanuit de bodem van de oceaantot de ijskap op Europa smolt en brak, het vlooglangs de grootste gruwel naar de jongste jammerkreetuit de 25000 kelen van Bézierssolidair met de katharen, over brandstapelsop een Flammenwerfer dansend met een bajonetmet de … [Lees meer...] overSolferino • Peter Holvoet-Hanssen
Anne Schipper • Hoedje wip
Uit een andere traditie, maar toch: een hoedjesgedicht, van Anne Schipper. Hoedje wip De ‘macht op het hoofd om der engelen wil’ isgewoon een hoedje, sjaal, muts of alpientje. Vaak van vilt, maar ook van bont, zijde of wol,met of zonder veren, pluim, linten of strik. Meestal in gedekt grijs, beige of zwart. Somsook helrood en hemelsblauw, slap of gesteven, met … [Lees meer...] overAnne Schipper • Hoedje wip
Leo Ross • Kleine ballade
Kleine ballade Ik liep met de zon als een vurige koolop m’n hoofd, de terrassen overhoophalendmaar ik kon je niet vinden het regende van ’s ochtends tot ’s avondsik scheurde alle gordijnen van de regenmaar ik kon je niet vinden in de nacht, donkerder dan een zonnebrilkeerde ik kroegen om als een broekzakmaar ik kon je niet vinden ik zette mij op het grasveld van … [Lees meer...] overLeo Ross • Kleine ballade
Joost van den Vondel • Dootshoofd
Dootshoofd Arme mensch! wat zijt ghy trotsch?Ziet ghy 't zwaard niet opgehevenVan den strengen Engel Gods,Dreigende u den slagh te geven?Schat noch rijckdom kan u nietVan een snelle Doot bevryden,Die ghy voor uw oogen ziet,In dees droeve en vege tijden.Nu u Godt noch leven gunt,Beter u, terwijl gij kunt. Joost van den Vondel (1587-1679) Abonnees van Laurens Jz. … [Lees meer...] overJoost van den Vondel • Dootshoofd
Joost van den Vondel • Op het uitmalen van ’t Haarlemmer Meer
Aan de leeuw van Holland Uitheemse vijanden te zitten in de veren,Te slingeren de staart grootmoedig over zee,Is ijdel, als uw long, geslagen aan het teren,Inwendig vast vergaat en gij met harteweeZo deerlijk zucht en kucht en loost bij hele brokkenHet rottend ingewand de keel uit, in de golf.Wat baat het met uw klauw heel 't oost en west te plokken,Indien u bijt in 't hart … [Lees meer...] overJoost van den Vondel • Op het uitmalen van ’t Haarlemmer Meer
Jan Willem Schulte Nordholt • Totdat Hij komt
Totdat Hij komt Totdat Hij komt, zal het hier zo gebeuren:’s morgens de melkboer tweemaal bellen, dangordijnen open en met grauwe kleurenbreekt ’t eerste licht de nachtelijke ban. Het heldere ontbijt iedere morgendan naar de stad, de tram zingt langs de randheen van je dromen en je kleine zorgenen ’s avonds staan de grote in de krant. Zo zal het eindeloos zich hier … [Lees meer...] overJan Willem Schulte Nordholt • Totdat Hij komt
Marijke Hanegraaf • De gestapelde tijd
Uit Bestaansbegeerte, de vijfde bundel van Marijke Hanegraaf. De gestapelde tijd [1] Terwijl iemand me vertelde dat deze lijn is opgeheven, sta ik naast mijn fietste wachten voor de gesloten overweg, een afgestapt persoon. Dit toevallig ontstane wezen had hier niet zullen zijnis er omdat het verkeerd reed. Bijna geruisloos glijdt een boemel voorbij, deinend op zijn … [Lees meer...] overMarijke Hanegraaf • De gestapelde tijd
Jotie T’Hooft • Niet voor mij
Niet voor mij Enkel de schade maakt ons wijzer,Niet de schande, die komt van anderen.Wij, machines van God, zijn van ijzerEn enkel wat in ons zit kan veranderen. Men vond vissen en kevers in kleiGestopt, in dozen van doods glas.Hars. Versteende varanen. De ijstijd voorbijEn mammoets ontdooiden, bewogen hun slurf: Er is alleen geen schimmelveld voor mijOm in te verzuren … [Lees meer...] overJotie T’Hooft • Niet voor mij
Laura Broekhuysen • Mensuren
• Uit Wij capabelen, de debuutbundel van schrijver-violist Laura Broekhuysen. Mensuren De winkel is je vertrouwd, monter koers je tussen de schappen.Je bent vergeten dat het een ander filiaal is: alles ligt waar het hoort,maar centimeters uit het lood, je blijft misgrijpen, zoals je valsspeelt op een viool met een afwijkende mensuur, je wankelt als de muureen fractie … [Lees meer...] overLaura Broekhuysen • Mensuren
Aad Nuis • Ameland
Ameland Dat was een dag!Een springende hond van een dagdie nu goedig en moe met de kop op de potenligt te slapen tussen ons in. Ik graaf mijn hand in zijn vacht. Denken doe ik met mijn hand vanavond,beter is dat, zachter en helder, bovendienwe liepen zo lang en aandachtig de afstandlangs de zee, over het zandvlak, meeuwen trokkener fladderende zeilen wind over ons … [Lees meer...] overAad Nuis • Ameland