komt er een dag komt er een daghet is niet moeilijk te voorzieneen wit schip in de haven ligthet water langs de stenen schuurtkomt er een dag dat hij beweegt komt er een dag komt er een dageen grote tent een circustenthet paard met schone benen renteen vrouw naast mij applaudisseertkomt er een dag dat zij mij kent komt er een dag komt er een dagde straten in de buitenwijk … [Lees meer...] overSonja Prins • Komt er een dag
Folgóre da San Gimignano • September
Uit de maandencyclus van Folgóre da San Gimignano, plus het ‘tegensonnet’ van Cenne de la Chitarra, beide vertaald door Frans van Dooren. September En in september zal ik je behagenmet buizerd, havik, sperwer en smerlijn,slechtvalken op de hand en aan de lijn,en brakken die het bange wild opjagen; kruisbogen die de lucht met verre vlagenvan pijlen vullen, en het … [Lees meer...] overFolgóre da San Gimignano • September
Willem Frederik Hermans • Straattoneel & Suzanne
W.F. Hermans 100 Straattoneel Te steil die brug. De voerlui slaan het paardMet ijzren buizen galmend op de rug.De moeder ijlt haar dochter na op straat,Een mes valt als een noodkreet uit een raam.Te steil die brug. Van olie glanst het asfaltEn bloed omspoelt het dode paard dat valt.Het mes staat siddrend in een dorre boom.Er klinken schoten ergens onder mij.Er rijdt een … [Lees meer...] overWillem Frederik Hermans • Straattoneel & Suzanne
Hugo Raes • 3 gedichten
zilverpiraat hij leeft edelmetalenen ademend te ruiterhij vaart en te lijf schuimendzijn bronstige paargetijdenzijn landelijke bladregenzijn canadese populiereno smalle zeestraat engstigdraven over winnende passaatmoesson rifzo een zilver een orgasme zo een kaap •• een oude beschaving eens zal je een fenixvogel wordendie pianola zal heten en vuur vattenmatamorfosen in … [Lees meer...] overHugo Raes • 3 gedichten
Jan Huygen • Op het uurwerk
Niets snelder als de tijd,Die onherhaallijk slijtEn zachtjens hene glijdt Op het uurwerk Elk slagje dat het onrust slaatKnipt iets af van mijn levensdraad:Elk is een stap als na het graf:Zo kort mijn tijdelijk leven af,En spoedt zich na de eeuwigheid.Dies wenst mijn ziel, wanneer zij scheidtVan 't lijf, dat z' eeuwig leven mag,Daar duizend jaar is als een dag;Daar tijd, … [Lees meer...] overJan Huygen • Op het uurwerk
Anoniem • Het nederig hutje
Het nederig hutje Arm en ned'rig is mijn hutje,Maar de rust en eenigheidWoont er in bij elken voetstap,Dit teekent ons tevredenheid,Laat de liefde bij ons wonen,Die ons niet den bloemen biedt,Noodlot! ik benij zelfs vorstenOok hun kroon en glorie niet. Als mijn wijfje aan mijn harteVrolijk als een Engel rust,En zich wiegend in mijn armenNu eens schertst, dan streelt en … [Lees meer...] overAnoniem • Het nederig hutje
Marcel Coole • Graffiti
Graffiti Zij willen zich affirmeren op de murenen schuttingen van de grote stad,als poogden zij hiermede barst en gatte dichten om te zijn, misschien te duren. Het is niet enkel een droom vol organenvan zware jongens, bijna dreigend alsploertendoders, maar ook de ranke halsvan teedre kindvrouwtjes, verwant met zwanen en wezens van een andere planeet.Het zijn nieuwe … [Lees meer...] overMarcel Coole • Graffiti
Herman Heijermans • Café Riche
Café Riche Lodder, klodder*, klodderkop, met dompig grijze ogen,lodder, klodder, klodderwang; lodderneus, kloddersnor,loddermond, lodder, klodder klodder. Jónge heren, met priemel snor en pruime mondje; zewrijven in hun handjes en hebben ’t haar rechtop gekamd.Hun das is van ’n mooie kleur en ze eten broodje met een vleesje.Juffrouw met een stapelhoed van blauw en … [Lees meer...] overHerman Heijermans • Café Riche
Anoniem • De hovenier
De hovenier Gij die behagen schept in bloemen,Treedt binnen in mijn bloemenhof,Ik heb voor aller wensen stof,En mag op keur van schoonheid roemen;Op deze welbeplante grond,Kan men zijn keur de teugel vieren,Men moet op dit benedenrond,Het levenspad met bloemen sieren. ’k Schenk ’t kruidje-roer-mij-niet de fijnen,Deez’ goude knoopjes aan de vrek,Deez’ blaauwe klokjes aan … [Lees meer...] overAnoniem • De hovenier
J.V. Neylen • Ik maak sardines schoon in juli
En niet bij machte, de debuutbundel van J.V. Neylen, heeft de Poëziedebuutprijs 2021 gekregen. Ik maak sardines schoon in julista in de blauwe gedachte en in mij het weten van een vrouwmet het hoofd naar beneden. Ze lacht, trekt aan zenuwen.Ik doe niet mee, grijns niet zoals zij. Zij weet niets van deze klimrozenvan hun groei naar het blauwe zijn. Ik zeg haar: … [Lees meer...] overJ.V. Neylen • Ik maak sardines schoon in juli
Maurits Mok • Jongens en meisjes
Noorse suite (10)Jongens en meisjes De jongens kwamen op hun motorfietsde schuine banen van de zon omlaagen stonden lachend in hun blinkend leerde tintelende meisjes naar het hart. Door ramen, deuren wapperde het witder uitgelatenheid de avond indie met een late knipperoog van lichttegen de dennemuren stond geleund. Daarna, door geur van houtvuur uitgeleid,dwaalden de … [Lees meer...] overMaurits Mok • Jongens en meisjes
Janus Secundus • Negende kusje
Negende kusje Wil mij niet altijd vochte kusjes schenken,En paar niet steeds uw lach met vleiend fluist'ren,Zink ook niet telkens smachtend nederMet uwe armen omstrengelend mijn hals. Voor 't zoetst genot bestaan ook zeekre grenzen;En wat het meest ons harte kan bekoren,Brengt dan ook droeven afkeer medeZoo to nabij die grenzen zijn bereikt. Zal ik niet meer dan negen … [Lees meer...] overJanus Secundus • Negende kusje
Jacobus Bellamy • Aan Filis
Aan Filis Mijn Fillis, zoo mijn hand wat al te dartel speelt,Moet gij die drift betoomen,Zij zou, daar zij uw hals en zagten boezem streelt,Allengskens verder komen.Nooit heeft de min genoeg; zij dorst altoos naar meer:Heur leven is begeeren.Doch 't al te ruim genot slaat heur verlangen neer,En doet haar vuur verteeren.Maar, wilt gij dat dit vuur bestendig gloei' en … [Lees meer...] overJacobus Bellamy • Aan Filis
Johan van Meurs • Waterland
Waterland Neem Hollands boer zijn guldens af,Zijn centen en vierduiten;Dan houdt hij nog zijn vette kleiEn staat er bij te fluiten. Neem Hollands boer zijn landen af;Dan houdt hij nog zijn water;Daar maalt hij toch weer land uit op,Wat vroeger of wat later. Neem Holland al zijn dijken wegEn laat het onderloopen;Geen nood: elk kaasboerinnekeGaat visschersnetten … [Lees meer...] overJohan van Meurs • Waterland
Raymond Herreman • Van achter de koe uit
Van achter de koe uit Ik, bij koeien grootgebracht,droomde wakker elken nachtvan paleizen met prinsessen,die om prijs hun zwarte tressen*vóór mijn weiger* aangezichtdeden wiegelen van licht.Had ik er één uitverkoren,moest zij gauw mijn mismoed horen,dat ik al haar moeskens* moeweer verlangde naar mijn koe. Raymond Herreman (1896-1971) tressen: vlechtenweiger: … [Lees meer...] overRaymond Herreman • Van achter de koe uit
Nico Verhoeven • De gouden bloem
De gouden bloem Uit de grond van het verlangenen het water helder wateren het vuur van zekerhedenen de luchtbel der ontzetting[o mijn gouden vierlingswereld]werd geboren niemands kind en wij noemden het bij nameheliant omdat de zonin de nacht van zijn geboortevan de winter zomer maakte[o mijn gouden vierlingswereld]elke dag een dag der dagen. wij die wemelen van … [Lees meer...] overNico Verhoeven • De gouden bloem
Lucebert • reken maar rekennar
reken maar rekennar gnuivend met de gesluierdenga ik om zelfs de onthalsde vokalisteis mij welkom en de renegaat-pilaarheilige die zijn overgevoelige voet vervloekt al de dwazen zij die uit de neus de euvelesalamander ontlokken of uit het schrootvan de kolossus een sekondewijzer smedenook hij die doodgoed doet goed dood eveneens zij die hun ontwonden drijfveerweer … [Lees meer...] overLucebert • reken maar rekennar
K. Schippers • Naaste omgeving
(In 2014 was K. Schippers een week gastredacteur van de Coster-gedichtenmailing. Bekijk hier zijn keuze, en waarom hij ze koos.) Naaste omgeving Je verwijdert je op straat vanwaar je niet naar kijkt. Hetliefst wil je iets zien datje zelf hebt uitgezocht of toch iets bewaren van wat je nauwkeurig omgeeft, zonder je omte draaien. Een dakrand, een wolk,wat je vanuit een … [Lees meer...] overK. Schippers • Naaste omgeving
K. Schippers • Egbert Warries en zoon
K. Schippers overleden. Interview in Onze Taal. Egbert Warries en zoon Als ik meer dan verzadigd ben van muziek en zelfs woordenmij tegenstaan, als de zoetste menselijke stem mijn oorslechts zeer doet en mijn hart kwelt, ga ik in een donkerhoekje zitten, neem de kleine Boekie op mijn knieën en wijfluisteren elkaar in het oor. Ziehier in het kort ons gesprek.Hij zegt: … [Lees meer...] overK. Schippers • Egbert Warries en zoon
K. Schippers • Beginselen
K. Schippers overleden. Interview in Onze Taal. Beginselen Hoeveel dozen gezien voor ikaan een doos dacht,aan een deksel, een inhoud,drie, zeven? Hoeveel kasten voor ik eendeur openmaakte, een schoenpakte, de stof van een jastegen mijn wangen drukte,vijf, acht? Hoeveel moest ik optellen omtot een woord te komen,hoeveel moest ik zien voorde ene kast de anderein zich … [Lees meer...] overK. Schippers • Beginselen
Ellen Warmond • Changement de décor
Changement de décor Zodra de dag als een dreigbriefin mijn kamer wordt geschovenworden de rode zegels van de droomdoor snelle messen zonlicht losgebroken huizen slaan traag hun bittere ogen open sterren vallen doodsbleek uit hun banen terwijl de zwijgende schildwachtennachtdroom en dagdroom haastigelkaar hun plaatsen afstaanlegt het vuurpeloton van de twaalfnieuwe uren … [Lees meer...] overEllen Warmond • Changement de décor
Jan G. Elburg • De bijlen roesten
De bijlen roesten Opgegroeid onder de zonen scheefgegroeid onder de strelingenvan de naijverige windenbootst de mens een boom naen staat, knoestig en stoer,op een woest veld. elk alleen in zijn wanordelijk moeras:de vrouwen met een masker van bloesem,de mannen met een nauwelijks uitwaaiendevlag van gekartelde bladeren,en zo de kinderen straksde nu nog zoet ruikende … [Lees meer...] overJan G. Elburg • De bijlen roesten
Raymond Herreman • Stemmen des ondergangs
Stemmen des ondergangs Stemmen des ondergangs wilt mij uw krijsen sparen.Nog is er dauw en smoor en brand van middagzon;geen ramp van vuur of ijs belet het blijde paren,waar van der eeuwigheid nieuw leven uit begon. Klaagt niet de zonden aan der boze voorgeslachten,'t bederf zit in úw keel, úw adem is verpest;de wereld brokkelt slechts in úwe broze gedachten,gij ruikt de … [Lees meer...] overRaymond Herreman • Stemmen des ondergangs
Chawwa Wijnberg • ik wankel in de bek van zeker weten
ik wankel in de bek van zeker wetende honger snauwt en wil weer etenbuiten dreigt het levenik durf niet, wat — dat ben ik al vergeten de aarde trekt mijn slaperige lijf naar binnende zware nacht moet nog beginnenmet beter wetenwat ik met het leven moet, verzinnen kan ik alles, zoals zes prinsessen spelendraken tekenen of zingen, krijsen, kwelen uit barsten van mijn … [Lees meer...] overChawwa Wijnberg • ik wankel in de bek van zeker weten
Adriaan Morriën • Verandering
Verandering Er is niets anders dan deze bomen,zo groen, geduldig en gelukkig,dit gras, gemaaid en met zichzelf tevreden,waarop mijn stille voeten treden,en deze hoge lucht, met duizend ogen,die als een moeder naar mij kijkt,wier kind ik ben, op wie ik lijk,geborgen in haar verre zorgzaamheid. Er is niets anders – en gelukkig maar –dan dit in ogenblikken verdeeldeen zelf … [Lees meer...] overAdriaan Morriën • Verandering
