Herhaling nu ik bij de zandbak wil fotograferenhoe hij zich bukt naar de balbukt zich in de lens een ander kindknipt een overleden kodak zomer '38de foto in een schoenendoos bewaard blijf ik minuten in de zoeker starenwaaruit hij al is weggedribbeldde bal achternagodzijdank want beter onbespieddoor welke toekomst dan ook maarzien hoe hij voetbalt op goed geluknu het … [Lees meer...] overSonja Pos • Herhaling
C. Buddingh’ • Bij ons thuis
Bij ons thuis Bij ons thuis werd er geen ruzie gemaakt:je leefde er in een sfeer van harmonie,begrip, respect, vertedering voor elkaar.Je zat vaak op, maar ging nooit over 'n knie. En toen ik ouder werd, was het niet anders:wat je ook wilde, aan jou de eerste keus.'Moeder, ik zou graag schrijver willen worden.''Nou dat is dan toch prima, lieve Kees.' Het heeft mijn … [Lees meer...] overC. Buddingh’ • Bij ons thuis
Harrie Geelen • De zaak Reinaerd Vos
•• Toen schrijver, illustrator, dichter en vertaler Harrie Geelen eind augustus overleed, lag zijn nieuwe boek, een herdichting van Van den vos Reynaerde, al bij de drukker. Hieronder een fragment hieruit, als Reinaerd berecht wordt voor het hof van de koning. Reinaerd ging verder: 'Vorst Lioen.U mag alles met mij doen,hoe sterk mijn zaak ook is, zelfs núis het laatste woord … [Lees meer...] overHarrie Geelen • De zaak Reinaerd Vos
Erich Wichmann • Ons nationaal drinklied
Ons nationaal drinklied Wij drinken hier niet van verdriet,Nog minder van plezier;Toch drinken wij, zoals gij ziet:Er is niet anders hier! Want in de schemer van uw dag,Vaal tussen nacht en nacht,Was er niet één die naar ons zag,Géen die ons nodig dacht. Niet één die onze wijsheid riep,Of wachtte op ons hart.Toen God de hele wereld schiep…Neen! Gij ontstond apart: … [Lees meer...] overErich Wichmann • Ons nationaal drinklied
Hanz Mirck • Het is herfst, tijd voor de schoonmaak!
•• Twee prozagedichten uit de afdeling 'Herfst' uit Labberkoeltje, de tiende (elfde?) bundel van Hanz Mirck. Het is herfst, tijd voor de schoonmaak! Ik help de mannen vande gemeente, de kerels van de plantsoenendienst, de knoestenvan de groenvoorziening: collega's, makkers, soulmates! Hunknetterende zagen, hun loeiende bladblazers en mijn vrolijkgezang gaan prachtig samen, … [Lees meer...] overHanz Mirck • Het is herfst, tijd voor de schoonmaak!
Sybren Polet • Existentialia
•• Nieuw in de DBNL: veel kinderboeken en tijdschiften — en twee titels van Sybren Polet. Existentialia 1 Simulacra, geen mimicry.Nascheppen van planten, dieren, mensendie in de natuur niet bestaan. Namensen. Nadichten. Nalevenen zelf heel even - bijna - bestaantussen andere opkomende zelfsprekers. 2 Wensdromen afzijds het niemandswit,het allemanszwart.De … [Lees meer...] overSybren Polet • Existentialia
Simon Vestdijk • Het lied der Sirenen
Het lied der Sirenen Men heeft ons vaak belasterd, maar wij zijn't Binnenste lied van uzelf, o zeeman.Doe ons maar op uw vloten in de ban:Uw angst is schijn en uw vloeken is schijn. Vergeefs bondt gij uw groote kapiteinDie, de ooren toe, ons niet vergeten kan.Wanneer wij zingen weet gij meer ervan,Wanneer wij zwijgen zal uw hart het zijn Dat verderzingt; en wilt gij … [Lees meer...] overSimon Vestdijk • Het lied der Sirenen
Annie M.G. Schmidt • Moeder dicht
Moeder dicht "Mijn bladerloze schaduw mijdt het water"Ziezo hè hè, de eerste regel staat er."en speurt de witte angst van eeuwen later"Ga weg! Ga spelen met je transformator!Je ziet toch dat je moeder zit te dichten."ik wend mij af en doof mijn vale lichtenik heb 'tedúm tedúm' geweten"Dat vul ik later in. Na 't middageten."mijn weemoed maakt de koele vlinder wakkervan mij … [Lees meer...] overAnnie M.G. Schmidt • Moeder dicht
Anna Blaman • Winter
Winter Ik ben gestorven zonder het te wetenwant anders had ik me toch wel verzeten als een starre wacht voor 't raam gezetzit ik dit bodemloos bestaan te meten Ik heb maar één verlangen – te vergetenmaar op mijn ademtocht de nerf gewetgroeit er aan ijsvarens een rauw bouqueten buiten ligt een toegevroren Lethe en ik blijf wachten – en meet het leven uit –het is … [Lees meer...] overAnna Blaman • Winter
J.W.F. Werumeus Buning • Ballade van den boer
Ballade van den boer Er stonden drie kruisen op Golgotha,Maar de boer hij ploegde voort.Magdalena, Maria, Veronica,Maar de boer hij ploegde voort,En toen zijn akker ten einde was,Toen keerde de boer den ploegEn hij knielde naast zijn ploeg in het gras,En de boer, hij werd verhoord. Zo menigeen had een schonen droom,Maar de boer hij ploegde voort.Thermopylae, Troja, … [Lees meer...] overJ.W.F. Werumeus Buning • Ballade van den boer
Gerrit Achterberg • Kleine ode aan het water
Kleine ode aan het water Zoo staat de regen als een raamover de bloemen, mond en maanleggen er groot en rond zich aan,liggen er groot en rond om dicht,o teug, waaraan ik lig;met mijn gezicht in maan en waterstaan bloemen in mijn oogenwatergespiegeld, sta ik spiegelend inwaterramen en maanbloemen. Gerrit Achterberg (1905-1962) Abonnees van Laurens Jz Coster … [Lees meer...] overGerrit Achterberg • Kleine ode aan het water
Fred Portegies Zwart • Wilg
Wilg De zon is opgekomen.De wilg, nog zonder blad,wordt in het licht gevaten laat zijn takken stromen. Traag breekt de middag aan.Heeft iemand zoveel urenmet naar een wilg te turenooit vruchteloos verdaan? De lucht trekt rose dicht.Niets valt nog te verlangendan dat de wilg zal vangende laatste schilfers licht. Fred Portegies Zwart (1933-2003)uit: Tussenspel op … [Lees meer...] overFred Portegies Zwart • Wilg
Simon Vestdijk • Het lied der piramiden
Het lied der piramiden Wij zijn een vierkant volk, te streng in ’t loodOm een meander naar zijn aard te vatten;Wij zijn van de eeuwigheid de tochtgenoot,Door zonnebrand noch zandstorm af te matten. Ginds is het zwaarbevolkte stroomland grootIn bouwen en regeren en brandschatten,Tot de ondersteen de bovensteen verstootEn vorst en volk als gruis uiteen doet spatten. Ons … [Lees meer...] overSimon Vestdijk • Het lied der piramiden
Willem Jan Otten • Op de hoge
Op de hoge Liep augustus op zijn einde,sloot de badmeester de hokjes af,fietste neuriënd september in. Niemand was er dan ook bijdat ik de plank betrad. Ik wasgeblinddoekt als een deserteur. Dit zijn de stappen bang bang bang.In het Bosbad op de hogezweet men het peentje bangverlang. De zon stond even laag als ik en stondop punt van zakken in de grond.Wie mij naar … [Lees meer...] overWillem Jan Otten • Op de hoge
Harry Mulisch • Gelag, pop, spiegel
Gelag het was een warme zomerdag.waar is de hagelslag?het kind berouwt zijn wangedrag,de moeder fluistert: och.de vader lacht zijn holle lach,haar liefde sterft bij toverslag. •• Pop de moeder brengt haar lieve kind.oma zoekt een pop gezwind. het lieve kindje zingt een lied.oma’s pop die hoort het niet. op schoot verdroomt het kleine meisje.oma zingt het oude … [Lees meer...] overHarry Mulisch • Gelag, pop, spiegel
Ray Fuego • Besef dat te laat kwam
•• Twee gedichten uit Bolo di entropia, het debuut van zanger-dichter Ray Fuego. Besef dat te laat kwam Ik heb er al eentje die precies lijkt op mij.Jouw gezicht is als iets uit een magazine,daarom ontglipte het mij. Hongerig was ik wel maar de spanning van hetgeener op mijn bordje neergekwakt zou wordenberoofde mij van mijn eetlust.Ik bestel een theetje zonder … [Lees meer...] overRay Fuego • Besef dat te laat kwam
Hugo Claus • Een vrouw
Een vrouw Met schaterend haar,Met meeuwenogen, met een buidel op de buik,Een moeder of een goede verrader,Wie kent deze laaiende vrouw? Haar nagels naderen mijn hout,Haar klauwzeer wekt mijn jachtige huid,Als een jachthoorn hangt zij in mijn haar te tuiten. Zij nadert in vouwen en in schicht,In hitte, in hars, in klatering,Terwijl in staat van begeerte,Gestrekt als een … [Lees meer...] overHugo Claus • Een vrouw
Jan Hanlo • je bent
je bent zoals de lauwe nachtzoals de wollen vachtvan schapenzoals van wimpers ongedachteen groet mij wel eens tegenlacht zo blank als is er geenals rijst als elpenbeenals maanlichtals zilver dat men krijgt ter leenen af moet geven schier meteen een veulen in de weidat lui ligt op zijn zijte slapeneen oud paard is niet dikwijls blijmaar voor de veulens is het mei je … [Lees meer...] overJan Hanlo • je bent
Elisabeth Maria Post • Treurige verandering
Treurige verandering O! wat is mijn ziel veranderdDoor der liefde treurigheid!Voortijds was ik altijd vrolijk,Als Natuur mij open lag;Blijde met een dansend mugjen,En een wemelenden worm,Gaf een magre bloem der heide,Gaf een blaadjen mij vermaak;In het rijk van plant en dierenWas de bron van mijn genot;'k Dronk daar uit met volle teugen't Reinste vergenoegen in. In het … [Lees meer...] overElisabeth Maria Post • Treurige verandering
Henriette Roland Holst • De stilte der natuur heeft veel geluiden
De stilte der natuur heeft veel geluidenen is toch vol van rust voor ziel en zinnendie druppelt zacht en ongemerkt naar binnentot in ons hart een zilv'ren toon gaat luiden gelijk met haar. Als we dan weer beginnente denke' aan wereld-dinge' en ze te duidenmerken we dat een kracht, als die van kruidenin ons gekome' is en ons kalm doet minnen. Er zijn nu veel, die dit … [Lees meer...] overHenriette Roland Holst • De stilte der natuur heeft veel geluiden
Frans Bastiaanse • Donkere wateren
•• Frans Bastiaanse werd bij zijn leven niet als een hoogvlieger beschouwd, maar dit gedicht zie je nog weleens opduiken. Donkere wateren Donkre wateren drijvenLangs goudgele zoomen,Donkre wateren zwijgend blijvenStil staan als in droomen. Witte zwanen zwemmenLangs de ontblaârde lanen,Gele en roode bladeren zwemmenlangs de witte zwanen. Donkre schuiten varen,Alles … [Lees meer...] overFrans Bastiaanse • Donkere wateren
Ed. Hoornik • De zwaan
De zwaan Langzaam glijd ik tusschen andre zwanenaltijd om hetzelfde eiland heen,maar meest zit ik boven halfverganeplanten, in het oeverriet, alleen. Wreede dingen teisteren het eiland:broedermoord en twist en handgemeen;soms duikt het gerucht op van een heiland,maar de wolven huilen als voorheen. Achter de gevangenenverblijvenbreek ik, als de maan schijnt, uit het … [Lees meer...] overEd. Hoornik • De zwaan
Lucebert • Het begin
Het begin het weinige van de werkelijkheidwordt minder en minderal het verre blauwe verorbert de echoal het helle gele vreet aan de verteja er zijn stemmen als brandende bladeren krimpenden voetstappen vluchtig als vleugelslagenkom blinde kom dove kom stommeer is een staat gesticht van stiltevan duisternis en stilstand men mag weer zwijgzaam en wijs zijnde natte giftige … [Lees meer...] overLucebert • Het begin
Herman De Cat • De steenlossers
•• Herman De Cat was ooit veelbelovend maar sindsdien geheel vergeten. Dit gedicht van hem duikt nog weleens op. De steenlossers Ze vormden keten in het dokvan schip naar landen wierpen elken steenklomp voortvan hand tot hand. 't Etherisch morgenlicht speelde om hunblauwen kiel,leefde ook dezelfde klaarte en blijheidin hun ziel? Hun lijven wiegden immer, … [Lees meer...] overHerman De Cat • De steenlossers
Paul Rigolle • Okkernoot & passer
•• Twee gedichten uit Het omber en het oker, de nieuwe bundel van Paul Rigolle. Okkernoot Dat we trage dieren zijn met een intellectdat schrijnt, het wordt beweerd, het staatgeschreven. De okkernoot van ons brein laat niets aan toeval over. Keer op keerdraaien wij de waarheid om en wachtenop de lessen die het leven ons moet geven. Steeds hogerop, ladderdrift mijn … [Lees meer...] overPaul Rigolle • Okkernoot & passer
