Tederheid, leg nu uw hoofdaan het ademend schoudergewelf —deze man verloor het geloofin wat sterker was dan hijzelf. hij reisde de wereld rond.doch hoe weinig baat het den mensof de ziel haar zaligheid wonnu de wereld te gronde ging. hij stond op en liep naar het raam;van walging vervuld en vermoeid,zag hij neer in het pompende hartvan de zwarte getekende stad. — toen … [Lees meer...] overHendrik Marsman • Tederheid, leg nu uw hoofd
David Troch • Nieuws
Klimaatpoëzie (4): David Troch. In 2020 verscheen Zwemlessen voor later, geschreven door honderd ‘klimaatdichters’, die allemaal op hun eigen manier uiting geven aan hun zorgen om de invloed van de ‘koolzuurdeken’ (Het Vaderland, 1957) op onze wereld en haar klimaat. Nieuws het kwik stijgt fel. het ijs smelt. we staan met een voet in zee.wat een nieuws je toch in de krant … [Lees meer...] overDavid Troch • Nieuws
Marie Brummelhuis • Hunkeren
Uit Nee, niet weer over vlinders, de debuutbundel van Marie Brummelhuis. Hunkeren Als je op synoniemennet een ander woordvoor hunkeren zoekt, ben je dan nog wel bleek en ongelukkigmet kapot ribfluwelen jasje; gedoemde dichterdie hunkert en kijkt door beslagen vensterraam?Tik tik tik, niet het hart van een lief klinktmaar de verwarming die hoger is gezet. Toch tocht het … [Lees meer...] overMarie Brummelhuis • Hunkeren
Ed. Hoornik • Pogrom
Hoornik schreef dit gedicht na de Kristallnacht, van 9 op 10 november 1938. Pogrom Is dat de maan, die naar het laatst kwartier gaat,of een gelaat, omgord door walm en vlam?Waar is Berlijn, en waar de Grenadierstraat?– Vluchtte de jongen, toen de bende kwam? Is dat zijn schim, die daar voor de rivier staat,is dit het water dat hem langzaam nam,is dit de Spree, en dat … [Lees meer...] overEd. Hoornik • Pogrom
Menno Wigman • Mala sombra
Rob Schouten over Wigman en dit gedicht. Mala sombra November. Roken en de dag doorkomen,niemand die je mist. Het jaar wordt ouden ruikt naar doorgeroest verdriet. ‘Geen mens leed dieper dan drie meteren dat is weinig,’ schreef een dichterdie het weten kon. En ondertussen droom je maar wat meisjeskamers bij elkaar.Je zaagt je los uit je verongelukte hoopen … [Lees meer...] overMenno Wigman • Mala sombra
Ilja Leonard Pfeijffer • Sonnet van de nieuwe zomers
Klimaatpoëzie (3): Ilja Leonard Pfeijffer, uit het in 2020 verschenen Zwemlessen voor later, geschreven door honderd ‘klimaatdichters’, die allemaal op hun eigen manier uiting geven aan hun zorgen om de invloed van de ‘koolzuurdeken’ (Het Vaderland, 1957). Sonnet van de nieuwe zomerswaarin hitterecords worden gebroken Toen winters winters waren, waren zomersgeluk met … [Lees meer...] overIlja Leonard Pfeijffer • Sonnet van de nieuwe zomers
Henriette Roland Holst • Van tijd naar eeuwigheid (VI)
VI Ik wil u al dieper indenken, dood,zóó dat ge in mij groeit gelijk een kind.Zijt ge ons kind niet, als het avondroodvervaluwt en de schemering begint? Ik wil u indenken tot ik u ken,zoover het levende u vermag te kennen,tot uw blik mij vertrouwd werd door lang wennen,tot ik eigen met u geworden ben. Als ge dan komt, de lang-verwachte gastvan onze waakgedachte' en … [Lees meer...] overHenriette Roland Holst • Van tijd naar eeuwigheid (VI)
Henriette Roland Holst • Zegen in den droom
Zegen in den droom Opnieuw kwamen de dagen grauw omwondenmet grauwe sluiers. Dof staarden hun oogenmij aan. Mismoedig voelde ik mij bedrogen,om de vreugd, die een stem toch eens verkondde. Toen op een nacht, nam de droom mij mee:ik vloog op geruischlooze wieken:om mij, in mij, begon muzieke' enhet grauwe floers verglee - verglee. Ik was weer samen in de open sfeervan … [Lees meer...] overHenriette Roland Holst • Zegen in den droom
Joke van Leeuwen en Bart Moeyaert • Klimaatgedichten
Klimaatpoëzie (2): Joke van Leeuwen en Bart Moeyaert, beide uit het in 2020 verschenen Zwemlessen voor later, geschreven door honderd ‘klimaatdichters’, die allemaal op hun eigen manier uiting geven aan hun zorgen om de invloed van de ‘koolzuurdeken’ (Het Vaderland, 1957)op onze wereld en haar klimaat. Te te waar dan te hier ach te duurzaam te durente natter te droger te … [Lees meer...] overJoke van Leeuwen en Bart Moeyaert • Klimaatgedichten
Sybren Polet • Romantisch liefdeslied in de trant van Poot
Nieuwe titels in de DBNL, van Henriette Roland Holst, Katharina Lescaille, Felix Timmermans — en Sybren Polet. Romantisch liefdeslied in de trant van Poot Een gracht- en stallantaren die elkaarontmoeten: een boer die van de Geest,een etalagepop die van het Leven houdt.Ze overontwikkelen zich beide.Ze illustreren zich; met grachtengroen, met bieslook,met kunstmatig … [Lees meer...] overSybren Polet • Romantisch liefdeslied in de trant van Poot
Tijl Nuyts • Thomas — Santiago de Compostela
Uit Vervoersbewijzen, de nieuwe bundel van Tijl Nuyts. Thomas — Santiago de Compostela Jullie hebben elk zo je redenen. Er zijn er die, wanneer het verzamelenvan tropische kamerplanten geen vreugde meer schenktof wanneer in nieuwspodcasts enkel poëzie te beluisteren valt,wekenlang gaan zwemmen in het donkerom daarna definitief een andere weg in te slaan. Er … [Lees meer...] overTijl Nuyts • Thomas — Santiago de Compostela
Maud Vanhauwaert • De stoet trok voorbij
In 2020 verscheen Zwemlessen voor later, geschreven door honderd ‘klimaatdichters’, die allemaal op hun eigen manier uiting geven aan hun zorgen om de invloed van de koolzuurdeken (Het Vaderland, 1957) op onze wereld en haar klimaat. De stoet trok voorbij De stoet trok voorbijEn wij sliepen De stoet trok voorbijZong opzwepende liederenEn wij sliepen! De stoet trok … [Lees meer...] overMaud Vanhauwaert • De stoet trok voorbij
Folgóre da San Gimignano • November
‘November’ — uit de maandencyclus van Folgóre da San Gimignano, plus het ‘tegensonnet’van Cenne de la Chitarra, beide vertaald door Frans van Dooren. November En in november op naar Siena’s badenmet dertig muildieren en goed gespekt,door straten heen met zijde overdekt,zilver en tin, de reistassen beladen; en onderweg geen pleisterplaats versmaden,flambouwen als je … [Lees meer...] overFolgóre da San Gimignano • November
A. Marja • Voorgoed
Voorgoed Morgen:de kamerhet licht — middag:een boekeen terras — avond:een geureen gedicht — nacht:het strelenhet bloed — zorgenkinderen leiden — oorlogeinde der tijden — bittere smaak van het scheiden — rust onder kiezel of gras — morgenmiddagvoorgoed. A. Marja (1917-1964) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een … [Lees meer...] overA. Marja • Voorgoed
Erik van Ruysbeek • Achter de spiegel …
Achter de spiegel … Achter de spiegel de wateren de angstloopt op rilwegen de gebroken glanshet oppervlak heeft gebrek aan vlakkenschelpen mondschelpen maanschelpen trilschelpenonder de spiegels de tranen van het wateronder de tranen de brekingen van de troostbreuk der vlakten boven de glans der schelpenmondschelpen maanschelpen trilschelpenonder de waterspiegel van … [Lees meer...] overErik van Ruysbeek • Achter de spiegel …
Koos Schuur • Zonenlied
Zonenlied Mijn vader riep mijom een stuiter een stoter een vogel van niets maar ik moest natuurlijk weer mee met dat meisjede wegen beklimmen erop en erafde bloemen bezien en de dieren bespiedenen heer in den hemel het hemelrijk zelf Mijn vader riep mijom een cent om een slof om een houten sigaar maar ik moest natuurlijk weer woorden opschrijvendie zouden beklijven … [Lees meer...] overKoos Schuur • Zonenlied
Herman van den Bergh • Het is niet waar
Het is niet waar Het is niet waar dat een dodeis als een vaag en mateloos rijkvol bevelen en vol gedruis Dat hij ons onze bete benijdtals wij zwijgend aan tafel gaan Het is niet waar dat een dode isbloed of melk in de nacht over ons Niet hij lacht in de boom in de windals er geschreid wordt in het dorp En niet hij is ’t die de schalenvallen laat als men de … [Lees meer...] overHerman van den Bergh • Het is niet waar
Erik Lindner • Een hand spannen, de pezen
Uit Hout van Erik Lindner, een bibliofiele uitgave van Druksel (er zijn nog exemplaren). Een hand spannen, de pezenop de juiste manier aantrekkende wijd uiteenstaande vingers de hand wordt gespalkt, de adersopgetrokken, wachtend tot hij samenbalteen vuist maakt, te zien of hij werkt de woestenijen van dood houthet zand dat opstuift als het lang niet heeft … [Lees meer...] overErik Lindner • Een hand spannen, de pezen
Aly Freije • Witte Saab
Uit Een engel aan de deur, de nieuwe bundel van Aly Freije. Witte Saab Vleugellam met stijve poot moet je er nooitbij gaan liggen in een streekziekenhuishuilt er altijd ietstussen dusters en gesteven schorten. Hakketakkend rijdt een witte Saabmet vliegtuigmotor het voorplein op.Een vrouw in uniform stijgt opvat aandachtig mijn knieduwt vastberaden viermaal daagstot … [Lees meer...] overAly Freije • Witte Saab
Hendrik de Vries • Een schoorsteen in de verte rookt
Een schoorsteen in de verte rookt.Het is nu ’t uur dat het speelgoed spookt.Overal gebeuren vreemde dingen.In de voorkamer gaat een pauw huilen of zingen.Torens luiden: dit is nu dat uur! Tegen de pas aangestoken lichtenZetten de boomen booze gezichten.Een groote visch hangt in de takken.De wolken krijgen de maan te pakken.Een kabouter kijkt weer over de muur. Nu loopen … [Lees meer...] overHendrik de Vries • Een schoorsteen in de verte rookt
Hendrik de Vries • We waren alleen in huis
We waren alleen in huis.We hoorden op 't venster kloppen.We gingen ons gauw verstoppenIn 't bed en achter 't fornuis.De deur werd opengebrokenEen man en een vrouw kwamen binnen.Waren dat menschen of spoken?Ze zochten in alle kasten. Speelgoed en lakens en linnenEn kroezen en tinnen kannenGaven ze weg door de ramen.Daar stonden andere mannen.Wij keken toe wat ze namen,Hielden … [Lees meer...] overHendrik de Vries • We waren alleen in huis
Hendrik de Vries • Onder neerhangende takken
Onder neerhangende takkenLegeren roovers,Leeren de beer en 't gestolenMeisje dansen;Roffelen klanken,Dof en eentonig,Doen de zweep knallen. De beer brult en waggeltBoven een oven.Ginds, op twee koorden,Tusschen wagens gespannen,Ziet men de schooneBij rusteloos pogenSteeds weer struikelen en vallen. Hendrik de Vries (1896-1989)uit: Toovertuin (1946) Abonnees … [Lees meer...] overHendrik de Vries • Onder neerhangende takken
Marie Metz • Storm op de hei
Storm op de hei De hei ligt te huilen,Ruig opengeborstenAan kieren en kuilenEn schrompige korsten; Met plotsige schokkenUit gaten en naden;Met bonkige nokkenUit narvige paden. En boven, de wolken,Die drommen en draven,Als donkere volkenGeklonkene slaven. 'Wijl wind, in zijn woede,Bij 't ijzeren drijven,Blind geesselt ten bloedeHun trotsige lijven. Marie … [Lees meer...] overMarie Metz • Storm op de hei
Piet Gerbrandy • ‘Zeg vriend kun jij een dagdeel zonder borsten?’
Gedicht van vandaag staat in Wielwebspinnen van Piet Gerbrandy, een bibliofiele uitgave van Druksel (er zijn nog exemplaren). ‘Zeg vriend kun jij een dagdeel zonder borsten?’ Op heidevelden zonnen oude tomben. ‘Sinds wanneer eet jij nog het vlees van zwijnen?’ In kale bossen laat men wolven los. ‘Hoe kwam het dat je tred zo moeizaam werd?’ … [Lees meer...] overPiet Gerbrandy • ‘Zeg vriend kun jij een dagdeel zonder borsten?’
Saskia van Leendert • Wankelen & Drift
Uit Restwarmte, de nieuwe bundel van Saskia van Leendert Wankelen Een eerste stap kan een danspas zijnhet ligt aan de maat waarin je teltof voeten het juiste moment verlatenje blik kijkt alsof alles zo is bedoeld. Een eerste stap kan een danspas zijnbij verlies van het evenwicht, droomjezelf een vangnet, armen die dragentot voeten vaste grond ontmoeten. Alleen jij … [Lees meer...] overSaskia van Leendert • Wankelen & Drift
