hij noodde mij aan tafel in de schaallag vlees dat ik nog nooit gegeten hadop hoogverraad stel ik de hoogste strafde zwarte vogels kwamen er op afze aten pratend uit mijn hand een taaldie ik gekend had maar vergeten was gelaarsde lansknecht lang loodrechten aan de lans een bleke steen gestokenbedelkoning meesterknechtedelsteen schedelbeen woord gebroken de laatste keer dat ik … [Lees meer...] overGedicht: Gertrude Starink • hij noodde mij aan tafel
Gedicht: Jo Landheer • Weer zie ik u …
Weer zie ik u ... Weer zie ik u, zoals wij samen gingen,Dien middag na den regen, toen bewaasdeSluiers nog om de doffe beuken hingen,Naar 't dampig weiland waar de paarden graasden. Blaren nog lekkende van verse droppenHield gij behoedzaam in uw tengre handen,Gij streelde zacht de speelse paarde-koppen.En alzijds om u stil de wijde landen. Toen straalde opeens de zon op gras en … [Lees meer...] overGedicht: Jo Landheer • Weer zie ik u …
Gedicht: Hans Andreus • Liedje
Liedje Alle roekoemeisjesvan vanavondalle toedoemeisjesvan vannachtwat zeggen we daar nu wel van? Niets.We laten ze maar zittenmaar zitten maar liggen maar slapenmaar dromen van jajaja. Hans Andreus (1926-1977)uit: Muziek voor kijkdieren (1951) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail. … [Lees meer...] overGedicht: Hans Andreus • Liedje
Gedicht: Joke van Leeuwen • Een land beginnen
Uit Hee daar mijn twee voeten, een nieuwe bundel versjes van Joke van Leeuwen. Een land beginnen Laat ik eens een land beginnenzei een man op donderdagen hij ging een winkel binnenkocht een blauw-met-gele vlagen met stokken en met touwheeft hij toen (om een gebouwom een schuur en om een pleinen een braakliggend terreinmet wat schapen en wat bokken)om zijn land een grens … [Lees meer...] overGedicht: Joke van Leeuwen • Een land beginnen
Gedicht: Carel Vosmaer • ’t Raapt al kogels
Nieuwe titels in de DBNL (van o.a. Carel Vosmaer). ’t Raapt al kogelsDe vorsten spelen 't hooge spel,’t Volkerenmoordende, roovende spel. Waar ’t kamp gekozen is, wordt alWat oogst beloofdeGroen weggemaaid;’t Hinderlaagbiedende struikgewas,En 't breed gekruinde hout geveld;Bloemrijke villaas en nijvere hoeven geslecht;En vóor den oorlogIs reeds het schoone land … [Lees meer...] overGedicht: Carel Vosmaer • ’t Raapt al kogels
Gedicht: Theo van Baaren • Mozart
Mozart moet je in september spelenin het voorgevoel van herfst en winter.Het is nog warm en zonnig in de tuin,nog vol van bloemen die insecten lokken,maar de nachten zijn allang gaan lengen.En het eerste blad begint te kleuren,al staat de kamperfoelie (tweede bloei)nog bedwelmend in de haag te geuren. … [Lees meer...] overGedicht: Theo van Baaren • Mozart
Gedicht: N.E.M. Pareau • Graftuil voor Staring
Graftuil voor Staring Nog schuilen Wildenborchs* klimopberankte murenten einde van de zware beukenlommerkloofen roemen bosch en beek in stroph' en tegenstropheden meester, die én spade én veder kon besturen. Hier plantte, zwoegensmoê in stille avondurenhij 't laat zijn grijzend hoofd omwindend lauwerloof;hier, waar de stormwind eens het droge zand verstoof,schiep hij een … [Lees meer...] overGedicht: N.E.M. Pareau • Graftuil voor Staring
Gedicht: A.C.W. Staring • Een Gelders lied
Een Gelders lied Ik ben uit Gelders bloed!Geen vleitoon klinkt mij zoet;Mijn volksspraak, luttel rond,Geeft nog de klank terug,Uit onzer vaadren mond. Bij de eiken, aan de topEens heuvels, wies ik op.In heiden zonder baan,Leerde ik, ter jacht geschort,Mijn eerste treden gaan. … [Lees meer...] overGedicht: A.C.W. Staring • Een Gelders lied
Gedicht: Bert Decorte • Galanterie
Galanterie Ik kom liefst wat te laat en laat je gaarne fluiten,want wie te vroeg komt vrijt zijn vrolijkheden kwijt,maar laat je, meesteres, vast in mijn armen sluitenalvorens jij me vrank en vrij de straat op smijt. Zo smeekt hij die, te smal om smoesjes te verkopen,de kinderen vermaakt of wroet voor 't vaderlanden het vertikt, Tity, je verder na te lopenen wachten of je wel … [Lees meer...] overGedicht: Bert Decorte • Galanterie
Gedicht: Rosa Schogt • Uit een sprookje
Uit: Dansen te ontspringen, de debuutbundel van Rosa Schogt. Uit een sprookje Hij weet niet goed meer waarvandaan,waarheen hij kwam, er was een grens,er was eens maar die liep naar hier,een kaft, een blad papier Hij is de trol, bebuikt, bebaard,hij is de sater, is de ork,de draak, de dwerg die van je houdt,de reus, de gnoom, de wolf Hij was de hele tijd op wegnaar jou. Hij zag … [Lees meer...] overGedicht: Rosa Schogt • Uit een sprookje
Gedicht: Hans van Straten • Kleine elegie
Kleine elegie De seinpaal bij de overwegherinnert zich nog hoe zij lachteals jongens haar naar huis toe brachtenof als ze fietste langs de dijk. En zij die langs de slootkant gaanzien daar hoe aan de oeverkantentussen los kroos en waterplantenhaar spiegelbeeld is blijven staan. Maar 't lichte van de avondwinddat 's zomers door haar haar kwam suizenvindt nu nog slechts de lage … [Lees meer...] overGedicht: Hans van Straten • Kleine elegie
Gedicht: Albert Besnard • Bij booglamplicht en schreeuwende reclame
Bij booglamplicht en schreeuwende reclameBewierookt door hysterisch straatgeruchtGaat Haar Ellendigheid de Veile DameLangs 't honend grauw dat van begeren zucht. Verdorven pages die zich harer schamenVolgen haar sleep van adellijke luchtEn proeven geur van ziekte en bloemen samenAls zwoele aromen van een beurse vrucht. Haar poovre Majesteit, in koel verachtenVan 't beedlend … [Lees meer...] overGedicht: Albert Besnard • Bij booglamplicht en schreeuwende reclame
Gedicht: Leo Vroman • De tijger en de haringsla
De tijger en de haringsla Een tijger zat een haringslamet boze plannen achterna. De haringsla was vlug ter been:het oerwoud stormde door haar heen. Zij scheerde laag langs gras en paden:zij was een van de snelste sladen. Augurkjeskruim en zachte gratenmoest zij van het rennen laten. … [Lees meer...] overGedicht: Leo Vroman • De tijger en de haringsla
Gedicht: J.G. Danser • Op de wandeling
Op de wandeling Wij traden saam langs een verlaten laan:Geen wind bewoog de looverlooze twijgen,Wij voelden vredes ijlen nevel stijgenEn wisten ons van 't kleed der vrees ontdaan. En vreemd: die zoo vaak met haar was gegaan,Haar liefde kende en liefdes rijke zwijgen,Mij was nog nooit haar smal gelaat zoo eigenEn nooit had ik zoo diep haar blik verstaan, —' Ik weet nog wel: er … [Lees meer...] overGedicht: J.G. Danser • Op de wandeling
Gedicht: J.G. Danser • De verlaten steden
De verlaten steden Mijn moeheid zoekt de steden die verlatenEn stil zich koestren in den zonneschijn:De donkre huizen en de nauwe straten,Den stoeren torenromp op 't open plein. Daar storen mij gerucht noch smadend praten,Daar doet geen schrik mijn blijde mijmring pijn:Onmerkbaar-zacht versmelten vreugde en hatenTot klaar geluk, tot zoet tevreden-zijn. Den heelen dag kan ik er … [Lees meer...] overGedicht: J.G. Danser • De verlaten steden
Gedicht: Guido Gezelle • o Gij dikke, welgekleede, welgevoede vliege
o Gij dikke, welgekleede, welgevoedevliege, die'k daar zoo dikkens, om end weder om mij,hoore en zievliegen, varen, vederen, ruischen, in denzonnenstraal,met uw' ronkend -, hoog- en leeggevooisdevedertaal! Ha, 'k en kenne niemand die u ooit ééne armereke of tweeheeft geschonken, schoon gij zingt en immerzongt, alreêruim zoo lange als merelaan, of meeze, ofnachtegaal,ruim zoo … [Lees meer...] overGedicht: Guido Gezelle • o Gij dikke, welgekleede, welgevoede vliege
Gedicht: Paul Rodenko • Het beeld
Het beeld Uit het hout van de morgenuit morgenrozenhoutsneed ik een beeldheel licht en smaller dan een lijsterstemeen beeld van morgenrozenhout. Het was zo schuw zo ongeschoolddat ik het zelf niet kendemet elke windvlaag was het wegmaar 'n kindeen bloesemtakeen onbekendebracht het mij zeer voorzichtig weer terug. Er waren er die het herkendenen luide namen gaven:Confecta … [Lees meer...] overGedicht: Paul Rodenko • Het beeld
Gedicht: Bert Decorte • Het wit en wankel kind
Het wit en wankel kindHet wit en wankel kind weemoedig als de meeuwenverzeilt verzinkt in slaap midden de bloemenzeewier vlokken vederschuim als kussen nedersneeuwenzijn kusbesneeuwde slaap wil met het water mee de wimpers die zijn oog met schaduwen beschermenschuilen de schimmen weg die nevelig en grootaan de zeegroene kim van zijn dromen zwermenof sterven soms aan boord van … [Lees meer...] overGedicht: Bert Decorte • Het wit en wankel kind
Gedicht: J.G. Danser • Het naakte meisje
Het naakte meisje Zij ligt, zoo rijk in haar ontroerend naakt, Zoo argeloos, ontdaan van alle kleêren: Een kind niet radend wat het doet ontberen En toch zoo schoon, zoo lieflijk en volmaakt. Stil, als een bloem in schaduwen ontwaakt Wier broosheid zelfs het zonnelicht zou deren, Bloeit haar lichaam: mild-rose voor den teêren En diepen grond die somberkleurig vlaakt. Vreemd: … [Lees meer...] overGedicht: J.G. Danser • Het naakte meisje
Gedicht: T. van Deel • Het gemak waarmee de dingen
Het gemak waarmee de dingenons verlaten, achterblijvenop een strand of in de trein - en erger ook, er nog wel zijnmaar ons niet meer verwachten. T. van Deel (1945-2019)uit: Boven de koude steen (2007) • • • • • • • • • • • • • • • • • • Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail. … [Lees meer...] overGedicht: T. van Deel • Het gemak waarmee de dingen
Gedicht: T. van Deel • Autobiografie
T. van Deel overleden AutobiografieZe zetten op hun proefwerkvel nogTaal in plaats van Nederlandsen moeten zo ineens van mijhun korte leven samenvatten.Daar zit men even mee. 't Ideedat ik straks alles lees isvoor de meesten geen bezwaarmaar wat te schrijven is de vraag.Ik zou ze nu al kunnen zeggenwaar hun papier van vol gaat staan.Geboorte ener broer of zusverhuizing, opa … [Lees meer...] overGedicht: T. van Deel • Autobiografie
Gedicht: T. van Deel • De wereld
T. van Deel overleden. De wereld De geur van brem, van tijm, van vijgvervlucht in het voorbijgaan tot eeneeuwigheid waarin ook het gestoofdezand, de wierook van verhitte kruidenzich mengt tot een verhoopt verband.De kleur van oleander, agave en olijfverlucht het heenbewegen door dalen berg waar geitenbellen klinkenals water dat maar stroomt. Zo hevigis het leven dan, het voelt … [Lees meer...] overGedicht: T. van Deel • De wereld
Gedicht: Hans Warren • Aubade met lijsters
Aubade met lijsters De rijm stijgt dampend uit de weidentot sluiers om de zondie tussen de lentetwijgeneen japanse allure krijgt. pirix pirix tjuwie tjuwie tjitjuwuwutlie tluu tlie tiriktiping tjulilililili Melkauto's in de vertede postbode nadertlitu tjoeoek tjoek tjoeoekde postbode loopt voorbij tèk tok tèk tek trrk trrr tr rr titiwu pikwie? pikwieie? Hans Warren … [Lees meer...] overGedicht: Hans Warren • Aubade met lijsters
Gedicht: Albertina Soepboer • het licht speelt tikkertje op de langste dag
Uit Vertakkingen (voorproefje hier), de nieuwe bundel van Albertina Soepboer. het licht speelt tikkertje op de langste dageen vrouw loopt langs de dijk, boodschapeen kikker in de sloot, aardappels op landlange stappen de vlakte op en al die leegte laat mij maar ontwaren, mijn ogen knipperenzomer, hoog, ik neem een deken mee, ik vindde schommel, en in oogwenk is eenzaamheidweg, … [Lees meer...] overGedicht: Albertina Soepboer • het licht speelt tikkertje op de langste dag
Gedicht: M. Vasalis • Duif
Duif Het had geonweerd, en de straat was nat. het asfalt lag als water aan de oever van het trottoir, waar plechtig trad een duif en koerde als een kind, maar droever. De hemel boven ’t park werd licht, de bomen stonden groen, afzonderlijk, en ieder leek een bos, zo vol, zo wonderlijk en in zichzelf gekeerd, prevelend opgericht. Ik liep te kijken in de korte stille … [Lees meer...] overGedicht: M. Vasalis • Duif